9 Êvar bû, dema hîngurî, di nav şevê de, der nav tarîtiyê.
9 Gava bû êvar û roj çû ava, Gava tarî ket erdê,
Û binêr; jinikeke ko dilê wê têr zexel û mîna qehbikan cil li xwe kirî bû, nîzingî lê kir.