5 “Weh! Akurang ko dia sonde jual ini minya wangi sa? Te dia pung harga sama ke satu orang pung gaji satu taon. Lebe bae jual sa, ko dia pung doi kasi sang orang malarat dong!”
Dengar bagitu, ju Yesus bilang, “Bae! Ma lu masi kurang satu hal. Andia, sakarang lu pulang ko jual lu pung harta samua. Ais itu, pi bagi-bagi itu doi kasi orang malarat dong. Ais itu, baru lu datang kambali ko iko sang Beta. Te nanti Tuhan Allah balas kasi lu harta di sorga.”
Jadi pi jual buang bosong pung barang dong, abis dia pung doi pi bagi kasi orang miskin dong. Deng bagitu bosong simpan harta di sorga di tampa yang aman deng batahan tarús. Pancuri sonde bisa pi mancuri ame sang dia. Kakarlák ju sonde bisa makan bekin rusak sang dia.
Ju Filipus manyao bilang, “Aweꞌ! Biar satu tukang ada karjá dua ratus hari ju, ma dia pung gaji masi sonde cukup ko béli roti kasi sang dong samua! Biar tiap orang dapa roti sadiki ana ju, itu sonde akan cukup!”
Lu suka tanda bae-bae orang pung sala kici ana sa. Ma lu pung sala yang bésar, lu anggap ke sonde ada sa. Itu sama ke lu lia abu satu titik di orang pung mata. Padahal ada balok bésar pele lu pung mata, ma lu sonde rasa!
Dia dapa orang karjá, ju dong baꞌakór ko karjá satu hari, deng dia pung sewa satu doi perak, iko harga biasa. Satuju abis, ju dia suru dong pi karjá di dia pung kabón.
Ma waktu itu pagawe kaluar, ju dia nae katumu deng dia pung tamán satu yang ada baꞌutang doi sadiki sang dia. Tarús dia tangkap dia pung tamán, ko ceke dia pung batang leher deng masparak bilang, ‘Weh! Bayar lu pung utang sakarang ju!’
Padahal Yudas omong bagitu bukan tagal dia sayang sang orang malarat dong. Ma tagal dia tu, pancuri. Dia jadi Yesus dong pung bendahara, ma dia maen seꞌok doi dari kas.
Tagal Yudas jadi dong pung bendahara, ada yang pikir Yesus pung maksud tadi waktu Dia suru sang Yudas, “Pi béli apa yang kotong parlú ko makan pesta Paska.” Deng ada ju yang pikir Dia pung maksud, “Pi kasi doi sadiki sang orang malarat dong.”