22 “Orang pung mata, sama ke lampu yang bekin taráng dia pung dalam hati. Kalo dia pung mata taráng, na, dia iko jalan idop yang bae, sama ke orang yang jalan dalam taráng.
Bosong sakarang ada iko sang Kristus pung jalan lurus deng hati yang barisi. Ma beta taku, jang sampe ada orang yang tipu ame sang bosong, ko bosong serong dari itu jalan, sama ke ular tipu ame sang Hawa dolu-dolu. Itu ular bisa tipu bagitu, tagal dia tukang putar-balek pung baꞌi!
Orang karjá dong! Di ini dunya, bosong musti bekin iko bosong pung bos dalam samua hal. Jang cuma cari-cari muka sa waktu dong ada lia-lia sang bosong. Ma usaha ko bosong salalu bekin sanáng sang dong. Karjá samua hal deng batúl, tagal bosong tau bilang, Tuhan Allah ada lia-lia sang bosong.
Bagitu ju, orang karjá dong! Bosong musti taku sang bosong pung bos yang parenta sang bosong di ini dunya, ju topang deng dengar sang dia. Jang karjá satenga-satenga sa, ma iko batúl-batúl sang bos pung mau, sama ke bosong ju iko batúl-batúl sang Kristus pung mau.
Tiap hari dong suka bakumpul di Tuhan Allah pung Ruma Sambayang Pusat. Dong makan baꞌiko-iko dari satu ruma pi satu ruma deng hati sanáng. Deng dong samua idop suka batolong satu deng satu, deng dong sonde kakeꞌek.
Orang yang kasi manyala lampu teꞌoek, sonde kasi maso itu lampu pi dalam pareu tana. Ma dong taro itu lampu di tampa tinggi, ko bisa bekin taráng ruma pung isi samua.