19 “Jang karjá karás ko kumpul harta bam-banya di ini dunya. Te fufuk deng karat nanti bekin rusak sang dong. Deng pancuri ju datang bongkar ko angka bawa.
Jang rakus doi. Ma bosong musti idop puas deng apa yang bosong punya. Te Tuhan Allah su omong bilang, “Beta sonde akan lupa sang bosong. Beta sonde akan kasi tenga sang bosong.”
Jadi bagini! Orang bisa sa kumpul harta bam-banya di ini dunya kasi dia pung diri sandiri, ma di Tuhan Allah pung pikiran, dia tu, miskin, tagal sonde babae deng Tuhan.”
Dengar bagitu, ju Yesus bilang, “Bae! Ma lu masi kurang satu hal. Andia, sakarang lu pulang ko jual lu pung harta samua. Ais itu, pi bagi-bagi itu doi kasi orang malarat dong. Ais itu, baru lu datang kambali ko iko sang Beta. Te nanti Tuhan Allah balas kasi lu harta di sorga.”
Kasi tau orang kaya dalam ini dunya, ko dong jang sombong, deng jang tagantong di dong pung harta. Te itu harta dong samua nanti abis. Lebe bae dong tagantong di Tuhan Allah yang idop. Te Dia yang poꞌa kasi kotong samua yang kotong parlú, ko biar kotong bisa rasa ini idop pung sanáng.
Jadi pi jual buang bosong pung barang dong, abis dia pung doi pi bagi kasi orang miskin dong. Deng bagitu bosong simpan harta di sorga di tampa yang aman deng batahan tarús. Pancuri sonde bisa pi mancuri ame sang dia. Kakarlák ju sonde bisa makan bekin rusak sang dia.
Dengar bagitu, ju Yesus bilang, “Naa! Kalo lu mau iko Tuhan pung mau samua, na, pulang ko jual lu pung harta samua. Ais pi bagi-bagi itu doi kasi orang miskin dong. Ais itu, baru lu datang ko iko sang Beta. Te nanti Tuhan Allah balas kasi lu harta bam-banya di sorga.”
Ma lebe bae bosong karjá karás ko kumpul harta bam-banya di sorga. Te di sana fufuk deng karat sonde bisa bekin rusak. Deng pancuri ju sonde bisa datang bongkar ko angka bawa.