Apa yang Beta su ajar sang bosong sandiri-sandiri, nanti bosong musti pi kasi tau samua orang. Deng apa yang Beta kasi tau diam-diam, nanti bosong musti pi kasi tau kuliling di samua tampa.
Ais dia pung beso, kira-kira tenga hari, Kornelis pung utusan dong su deka di Yope. Itu waktu, Petrus nae ko sambayang di Simon pung ruma pung emper atas.
Apa yang bosong omong sambunyi-sambunyi sakarang, nanti orang dapa dengar taráng-taráng. Apa yang bosong kusu-kusu dalam kamar, nanti orang omong karás-karás di muka banya orang.”
Andia ko Beta kasi tau bagini: jang repot deng bapikir, beta mau idop karmana, beta mau makan apa, minum apa, pake apa? Bosong kira idop tu, cuma buat makan sa? Deng badan tu, cuma buat pake baju sa? Bukan bagitu.