27 Ais ju dong pi kasi tau sang itu kabón pung tuan bilang, ‘Bos! Tempo hari botong tanam bibit yang bae di bos pung kabón, aa? Akurang ko sakarang su ada banya rumput?’
Sodara dong! Beta minta bosong ati-ati, ó! Jaga bae-bae, te ada orang bekin bosong tapica-pica, yang mau hiki kasi jato sang bosong. Apa yang dong kasi tau sang bosong tu, ada malawan deng apa yang botong su ajar sang bosong. Jadi jang batamán deng orang macam ke dong!
Tagal botong ada karjá sama-sama deng Tuhan, botong mau nasiat sang bosong bagini: Tuhan Allah su kasi tunju Dia pung hati bae bam-banya sang bosong. Jadi bosong jang tarima ame Dia pung hati bae deng sia-sia sa.
Deng samua-samua yang botong bekin, botong usaha ko kasi tunju bilang, botong ni, Tuhan Allah pung orang karjá yang bae. Jadi biar botong dapa susa, kaná sangsara, ko, ada idop di tenga kaco-balo, na, botong batahan tarús sa.
Kalo Timotius jadi datang di bosong, tarima sang dia deng bae-bae, ko dia sonde usa pikir-pikir. Te dia tu, kotong pung Bos pung orang karjá, sama ke beta.
Dasar orang sonde satia! Bosong sama ke pasangan yang sonde satia deng maen serong. Kalo bosong ika diri deng dunya pung mau-mau, bosong bekin diri bamusu deng Tuhan Allah. Itu su!
Ais itu, Yesus ajar bilang, “Tuhan Allah pung pegang parenta sama ke ini umpama: ada satu tuan kabón yang kaluar pagi-pagi jam anam, pi cari orang ko karjá di dia pung kabón anggor.