Waktu Yesus dapa lia orang bam-banya datang iko sang Dia, ju Dia nae pi satu gunung kici, ko dudu di situ. Dia pung ana bua dong yang Dia su pili tu, datang deka-deka ko dengar sang Dia.
Ma bosong sonde bole bagitu. Kalo bosong sambayang, na, maso pi dalam kamar ko tutu pintu. Ais sambayang diam-diam pi sang bosong pung Bapa. Biar orang laen sonde lia, ma bosong pung Bapa yang lia. Nanti Dia balas kasi sang bosong deng berkat bam-banya.
Dia pung beso amper siang, masi galáp buta, Yesus su bangun ko jalan kaluar dari itu ruma. Dia pi satu tampa sunyi ko sambayang, baꞌomong deng Tuhan Allah.
Waktu turun dari gunung tu, Yesus deng Dia pung ana bua dong badiri di tana rata. Di situ ju, ada orang banya bakumpul. Dong tu, datang dari propinsi Yudea, dari kota Yerusalem, dari Tirus deng Sidon, andia dua kota di pinggir laut.
Satu kali, Yesus ada sandiri ko sambayang di satu tampa. Ais Dia pung ana bua dong bakumpul deng Dia. Sambayang abis, ju Dia tanya sang dong bilang, “Bosong dengar-dengar orang omong bilang, Beta ni, sapa?”
Waktu Yesus pung idop di ini dunya su mau abis, Dia sambayang sonde pake barenti deng manangis makarereu, minta tolong sang Tuhan Allah ko kasi kuat sang Dia. Te Dia tau bilang, Tuhan pung kuasa bisa kasi salamat sang Dia. Ju Tuhan Allah dengar sang Yesus, tagal Dia iko batúl-batúl Tuhan pung mau.