Bagitu suda, Yakob kasi tau memang dia pung ana-ana pung jalan idop di balakang hari, satu-satu deng dia pung turunan. Dong samua tu yang kasi turun dua blas suku Israꞌel.
Waktu dong su deka deng kota Yerusalem, dong sampe di dua kampong, Betfage deng Betania, di gunung Saitun pung pinggir. Dari situ Yesus dong barenti tahan. Ais Dia kirim Dia pung ana bua dua orang ko pi lebe dolo.
Tarús Yusuf manyao bilang, “Dong ni, ana-ana yang Tuhan Allah kasi sang beta di Masir.” Ais ju Yakob omong bilang, “Kalo bagitu, na, lu bawa dong deka-deka sang beta, ko beta sambayang minta Tuhan Allah kasi berkat sang dong.”
Ais lu masa ena-ena iko beta pung suka, ko bawa datang kasi beta. Nanti makan abis, baru beta kasi berkat memang sang lu. Kalo su kasi berkat abis sang lu, biar beta mati, ju bae.”
Beta pung mau bagini: di mana-mana, kalo bosong bakumpul ko sambayang, na, bosong musti babae satu deng satu. Jang bamara. Jang bakanjar. Kalo angka tangan waktu sambayang, bosong pung hati musti barisi.