Ais waktu juragan dapa lia sang Yunus, dia masparak bilang, “Woeh! Lu ni, karmana? Akurang ko lu ada sonu bagitu? Paling sadiki lu bangun. Minta tolong sang lu pung songgo-songgo. Jang sampe dia yang bisa kasi tunju rasa kasian sang kotong, ko biar kotong jang ancor buang!”