Jadi dia pange itu kapala urusan, ko kasi tau bilang, ‘Lu ni, karmana? Beta dengar lu maen pakaneꞌo beta pung harta. Sakarang lu pi bekin laporan karjá ko beta pareksa dolo. Te abis itu, beta mau lapás buang sang lu.’
Waktu dia su siap mau jalan, dia pange dia pung orang karjá sapulu orang, ais kasi sang dong satu orang satu doi mas. Dia parenta bilang, ‘Bosong pake ini doi jadi modal. Te nanti kalo beta pulang, bosong lapor bosong su ontong barapa.’ Ais ju dia barangkat.