Ma orang karjá nomer tiga bawa pulang dia pung doi mas. Ais dia kasi tau bilang, ‘Ini bos pung doi! Beta bungkus, ais sambunyi sang dia bae-bae ko jang ilang.
Jadi sodara sayang dong! Batahan kuat! Jang tagoyang! Bosong pung karjá kasi sang Tuhan musti batamba bae, deng batamba banya. Te bosong su tau bilang, bosong pung karjá banting tulang kasi sang kotong pung Bos, sonde parcuma.
Orang yang batanam, deng orang yang basiram, dong karjá sama-sama, ke dong ada dalam satu tim. Deng samua orang yang kasi jalan Bos pung karjá, nanti Dia mau balas dong pung cape.
Dia pung parinsip bagini: “Orang yang cuma tanam bibit sadiki sa, nanti dapa hasil sadiki ju. Orang yang tanam bibit banya deng sonde tahan-tahan, nanti dapa kambali hasil deng berkat bam-banya ju.”
Jaga bae-bae, ko kotong pung cape jang ilang buang. Jadi bosong musti rajin karjá tarús, ko bosong bisa dapa samua berkat yang Tuhan janji mau kasi sang bosong di sorga.