Ma Tuhan Allah kasi tunju Dia pung hati bae sang beta. Ais Dia yang bekin sang beta ko jadi sama ke sakarang. Waktu Dia ada bekin hal bae kasi sang beta, Dia sonde buang-buang waktu parcuma. Dia pung ujung, beta yang pasang kaki lebe dari samua! Padahal bukan beta yang karjá, ma Tuhan pung hati bae yang ada karjá di beta pung idop.