Di situ, TUHAN kasi tunju diri sang Abram. Dia bilang, “Nanti Beta kasi ini daꞌera sang lu pung turunan.” Ais ju Abram susun kasi badiri satu meja batu ko pake jadi meja korban kasi sang TUHAN yang su kasi tunju Dia pung diri di situ.
Andekata kalo itu tana pusaka yang kotong pung baꞌi dong su rindu tu, andia baꞌi Abraham pung tana asal, na, pasti dong ada banya kasampatan ko pulang pi situ.
Itu waktu, TUHAN su omong deng Abram bilang, “Abram! Lu kaluar kasi tenga lu pung kelu, lu pung bapa pung ruma, deng lu pung kampong. Lu pi satu tampa yang nanti Beta kasi tunju sang lu.
Ais itu hamba tanya sang Abraham bilang. “Bae, bapa! Ma karmana kalo itu nona sonde mau iko datang sini? Kalo bagitu, na, beta musti bawa bapa pung ana ko pi kawin di sana, ko karmana?”