Te sàhà ñà‑làcà nì sate nèhivì xí‑né iin cueva nùù cavà, ñàyùcàndùá, divi yucán nì chinacaa‑nèyà. Dandu nì dàtùí nihni‑ne iin cavà cahnú nì sàcùndiadi yuhù cueva mà, te cuàhàn‑nè.
Daaní, na sámànuhù nècuàchì ñahà mà, dandu nì caquee stná dava soldadu nì sandiaa yucán, mànuhù stná‑te ñuu Jerusalén. Te nì nacani‑tè xì dùtù xícusahnú nansa nì cuu.
Datúha nì quesaha tnáa fuerte, vàchi ndè ansivi nì nuu iin ángel xi Stoho‑ndà Señor, nì dàcúxíó‑né cavà cahnú ndiadí yuhù cueva mà, te nì sàcòo‑ne dìquìá.
Doco tucu iá iin obra xi Dios; mà nunca ndañuhá; na iin cimientu fuerte nduá; te na ian itúú stná iin seña xi‑ya ìcà‑ñá (ndé cacháˋ): “Ináhá Stoho‑ndà Señor índù nèhivì nduú nèhivì xí‑yá”. Te cachí stná palabra mà: “Nsidaa ana ndácùcahan xi quìvì Cristu, ni nácóó dahuun‑ne ichì malu”.