38 Vàchi na táñâha ga cuun dàvì dàhvi ñuhìví, dandu (ndoó cuéyàà nèhivì ñuhìví), xixí‑né, xihí‑né, nándàhà‑né; te ducán nìsa quida‑ne dècuèndè nì sàà quìvì nì quìhvi Noé ini barcu cahnú.
Cunaha‑nsiá, na sáà quìvì natiacu nèhivì, mà nándàhà gá‑nè, vàchi nahi ángel ndoó ansivi (xinúcuáchí) nùù Dios, ducán icúmí nanduu nècuàchì nsìi.
Dandu cachì inì‑ni mií: Vichi sà‑ìá cuàhà iñàha iá vàha. Vàtùni sàà ñà‑jaàn cutiacuì cuàhà cuìà; vàtùni quetatuì vichi, vàchi iá ñà‑cuxi, te cohi. Contentu cuàhìn coi”, nì cachì‑te.
Doco nú nacání chicuéhè ini peón mà, te cachí‑te: “Cucuee va lamú xi, dandu nsiaa‑nè”, te quesáhá‑tê cahnì cuií‑te peón dava ga mà, tiàa‑ne te ñahà‑né, te cuisì‑ní ñà‑cuxi‑tè, te coho‑tè cucahan‑té, te cutnáhâ stná‑te xi tè‑xíni xihí‑te.
’Cuidadu cundoo‑nsia, còtó nandòdó‑nsiá ichì váha, vàchi nú quidá cuáhà‑nsiá vicò, te xíni‑nsia, te ò nacání cuáhà inì‑nsia sàhà vida xi‑nsia ñuhìví yohó, pues vihini nandòdó‑nsiá ichì mà, dandu nanàá sàà quìvì coo tnùndoho, te có‑nìhnú inì‑nsia.