12 Ñàyùcàndùá, nì cachi‑nè xì nècuàchìmà: “Amigo, ¿índù chuun nì yàha‑ní vicò yohó, te có‑ndìxì‑ní sìcoto nacua ndiá ìcà‑ní?” Doco nècuàchìmà, mànìcùí naxiconihí‑né nùù rey mà.
Dandu nì cachi lamú mà xì iin tiàa mahì peón mà: “Còó, amigo, màdì cuáchi nduá quidé. ¿Amádi sánì ndòo sahnu‑nda ñà‑quiyàhvi iin iin‑nsia iin‑ni dìhùn plata?
Dandu nì cachi‑yà xì‑né: ―Amigo, ¿índù chuun nihi‑ní vàxi yohó? Dandu nì tnàtuu tè‑dava ga mà nì tnii‑tèyá nì ndòo‑ya ndahà‑té.
Vàchi yùhù cachíˋ xì‑nsiá, chicá viì xiñuhu quida‑nsia nùù nècuàchì ley xi veheñùhu, xì nùù stná nècuàchì fariseu, vàchi nú coó, mà nunca sàà‑nsià cuni‑nsià ñuhìví ìì xí mii‑yá iá ansivi.
Pues ináhá‑ndá, nsidaa ñà‑ndùá cachí ley sànaha ma, sàhà‑ñá cunini nèhivì ndoó tìxi ley mà nduá, te ducán (nducahan‑ne), te cadi‑nè yuhù‑né, vàchi iá stná cuàchi‑ne, nacua iá cuàchi nsidanicuú nèhivì ñuhìví.
Ñàyùcàndùá, màsà cuítnùhu‑nda ñanìtnaha‑nda, vàchi tàsáà quìvì cundaà ndisa ini‑ndà. Dècuèndè naxicocuíìn‑yà, dandu natùi claru nansa ndisa iá nsidaa chuun iá dèhé vichi. Dandu mii‑yá datúi‑ya nansa nihnú ini cada iin iin‑nda, te cachi‑yà xì‑ndà ndé tantu sànì quida viì iin iin‑nda.
Vàchi ináhá‑ndá sànì tùcù‑nè inga ichì. Iá ndisa cuàchi‑ne, te mismo cuàchi‑ne icúmí dayúhî xì‑né.