«Bí nde né gèr ŋené, bí bɔ̀ njí-sóù mé bɔ̀ Farisiên; bí ŋene nde né gèr mé leba biì fî! Bí né bɔ̀ nùàr hin *Lò Càŋ ferá yiín. Bí mé feh biì teèn yílá ŋgwéh; bɔ̀ɔ́ mé gwaán né teèn yilâ, bí bɔ́ ceér kéh ŋgwéh ndɔ. [
Bú Càŋ mé feh seèn né gi kɔɔ́, ye mè tueé né gècên, bú mé mè né seé seèn mé temé mò mene bɔɔ́, mè né Njàgà Bagaà felè Ŋuna seèn se doô: à né kɔɔ́ ye mè né yeé nyí felè biì cu dɔɔ́ŋ dua den.
Nùà seê gwà Càŋ a, kɔ́ɔ ye nyí beè né mé seé Càŋ Dueè ma. Yilí seèn a dèn lòm ŋgulísé. À té ŋgúgó, à té nùà ŋá-temê dèn, à té mbè sèlà, à té sà fɔ́n, à té kàgàlɔ̀ŋ mé kòb mene fɔ́n.
Bɔ́ né bɔ̀ cùr ŋgòr yie punó gɔ; bɔ́ ke né njií mé né bɔ̀ nùàr yoòr yilá, bɔ́ njebá yila teèn, te bɔ́ bele kwa bɔ̀ nùàr. Bɔ̀ɔ́ mé lé naâ te bɔ̀ŋ bɔ̀ macùr sâ mvelé yuo, sé yeé ŋgweé cu ménâ, bɔ́ die yila cu teèn.