ဆာလံက်မ္း 18:13 - Myanmar Common Language Zawgyi Version

¹³ ကိုယ္​ေတာ္​သည္​ေကာင္း​ကင္​မွ​မိုး​ခ်ဳန္း​ေတာ္​မူ​၏။ အ​ျမင့္​ျမတ္​ဆုံး​ျဖစ္​ေတာ္​မူ​ေသာ​အ​ရွင္​၏ အ​သံ​ေတာ္​ထြက္​ေပၚ​လာ​၏။

ျမန္​မာ့​စံ​မီ​သမၼာ​က်မ္

¹³ ထာဝရဘုရား​သည္ ေကာင္းကင္​၌ ၿခိမ္းသံ​ကို​ေပး​ေတာ္မူ​၏​။ အျမင့္ဆုံး​ေသာ​အရွင္​သည္ မိမိ​အသံ​ကို မိုးသီး​ႏွင့္​ေတာက္ေလာင္​ေသာ​မီးခဲ​မ်ား​ႏွင့္တကြ လႊင့္​ေတာ္မူ​၏​။

Judson Bible in Zawgyi Version

¹³ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည္​လည္း၊ ေကာင္း​ကင္​ေပၚ​မွာ မိုး​ခ်ဳန္း၍၊ အ​ျမင့္​ဆုံး​ေသာ​ဘု​ရား​သည္ အ​သံ​ေတာ္​ကို​လႊင့္​ေတာ္​မူ၏။

ဆာလံက်မ္း 18:13 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ေယာဘဝတၳဳ 40:9

သင္သည္ဘုရားသခင္၏ လက္႐ုံးကဲ့သို႔ေသာ လက္႐ုံးရွိသေလာ။ ဘုရားသခင္၏ အသံကဲ့သို႔ေသာ အသံႏွင့္ မိုဃ္းခ်ဳန္းနိုင္သေလာ။

ဆာလံက်မ္း 104:7

ကိုယ္​ေတာ္​ရွင္​ဆုံး​မ​ေတာ္​မူ​လိုက္​ေသာ​အ​ခါ ေရ​တို႔​သည္​ေျပး​သြား​ၾက​ပါ​၏။ ေရ​တို႔​သည္​ကိုယ္​ေတာ္​ရွင္​၏​မိုး​ခ်ဳန္း​သံ​ကို ၾကား​ေသာ​အ​ခါ​လ်င္​ျမန္​စြာ​စီး​ဆင္း​သြား ၾက​ပါ​၏။

ဆာလံက်မ္း 11:6

ကိုယ္​ေတာ္​သည္​သူ​ယုတ္​မာ​တို႔​အ​ေပၚ​သို႔ မီး​က်ီး​ခဲ​မ်ား​ကို​လည္း​ေကာင္း၊ပူ​ေလာင္​လွ​သည့္ မီး​လၽွံ​ကို​လည္း​ေကာင္း​က်​ေစ​ေတာ္​မူ​၏။ သူ​တို႔​အား​ပူ​ေလာင္​လွ​ေသာ​ေလ​ပူ​ျဖင့္ အ​ျပစ္​ဒဏ္​ခတ္​ေတာ္​မူ​၏။

ဆာလံက်မ္း 140:10

မီး​က်ီး​ခဲ​မ်ား​သည္​သူ​တို႔​၏​ဦး​ေခါင္း​ေပၚ​သို႔ က်​ၾက​ပါ​ေစ​ေသာ။ သူ​တို႔​သည္​တြင္း​ထဲ​သို႔​က်​ၿပီး​လၽွင္ အ​ဘယ္​အ​ခါ​၌​မၽွ​ျပန္​၍​မ​တက္​နိုင္​ပါ​ေစ​ႏွင့္။

ဆာလံက်မ္း 78:48

သူ​တို႔​၏​ကၽြဲ​ႏြား​တိ​ရစၧာန္​မ်ား​ကို မိုး​သီး​အား​ျဖင့္​လည္း​ေကာင္း၊ သိုး​အုပ္​ဆိတ္​အုပ္​မ်ား​ကို​မိုး​ႀကိဳး အား​ျဖင့္​လည္း​ေကာင္း​ဖ်က္​ဆီး​ပစ္​ေတာ္​မူ​၏။

ထြက္​ေျမာက္ရာ 20:18

လူ​အ​ေပါင္း​တို႔​သည္​မိုး​ခ်ဳန္း​သံ၊ တံ​ပိုး​မွုတ္​သံ ႏွင့္​လၽွပ္​စစ္​ျပက္​ျခင္း၊ ေတာင္​မွ​မီး​ခိုး​ထြက္​ျခင္း တို႔​ကို​ၾကား​ရ​ျမင္​ရ​ေသာ​အ​ခါ ေၾကာက္​ရြံ့ တုန္​လွုပ္​လ်က္​အ​ေဝး​၌​ရပ္​ေန​ၾက​၏။-

ထြက္​ေျမာက္ရာ 9:24

ထို​မုန္​တိုင္း​သည္ အ​လြန္​ဆိုး​ရြား​ေသာ​မုန္ တိုင္း​ျဖစ္​သ​ျဖင့္ အီ​ဂ်စ္​ျပည္​သ​မိုင္း​တြင္ တစ္​ႀကိမ္​တစ္​ခါ​မၽွ​မ​ၾကဳံ​ဘူး​ေသာ အ​ဆိုး​ရြား​ဆုံး​မုန္​တိုင္း​ျဖစ္​၏။-

ေယ​ဇ​ေက်​လ 10:5

သတၱ​ဝါ​တို႔​၏​ေတာင္​ပံ​ခတ္​သံ​ကို​အ​ျပင္ တံ​တိုင္း​မွ​ပင္​ၾကား​ရ​၏။ ထို​အ​သံ​သည္ အ​နႏၲ​တန္​ခိုး​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​မိန႔္​ႁမြက္ ေတာ္​မူ​ေသာ​အ​သံ​ႏွင့္​တူ​၏။

ဟ​ဗကၠဳတ္ 3:5

ကိုယ္ေတာ္သည္ မိမိေရွ႕ေတာ္မွအနာေရာဂါေဘးကို ေစလႊတ္ေတာ္မူ၍၊ ေနာက္ေတာ္မွေသမင္းကို လိုက္ေစေတာ္မူ၏။

႐ွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ 12:29

ထို​ေန​ရာ​တြင္​ရပ္​လ်က္​ေန​ၾက​ေသာ​လူ​ပ​ရိ​သတ္ သည္​ထို​အ​သံ​ကို​ၾကား​၍​အ​ခ်ိဳ႕​က ``မိုး​ခ်ဳန္း သည္'' ဟု​ဆို​ၾက​၏။ အ​ခ်ိဳ႕​က​မူ ``ကိုယ္​ေတာ္​အား ေကာင္း​ကင္​တ​မန္​စ​ကား​ေျပာ​သည္'' ဟု​ဆို​ၾက​၏။

တ​ရား​ေဟာရာ 32:24

သူ​တို႔​သည္​ငတ္​မြတ္၊ဖ်ား​နာ​၍​ေသ​ၾက​လိမ့္​မည္။ ေၾကာက္​မက္​ဖြယ္​ေသာ​ေရာ​ဂါ​မ်ား​ျဖင့္ ေသ​ဆုံး​ၾက​လိမ့္​မည္။ သား​ရဲ​တိ​ရစၧာန္​တို႔​သည္​သူ​တို႔​ကို ကိုက္​ျဖတ္​လိမ့္​မည္။ ေႁမြ​ဆိုး​တို႔​သည္​သူ​တို႔​ကို​ကိုက္​လိမ့္​မည္။

ေယာ​ရွု 10:11

ဣ​သ​ေရ​လ​တပ္​သား​မ်ား​တိုက္​ခိုက္​သ​ျဖင့္ အာ​ေမာ​ရိ​တပ္​သား​တို႔​သည္ ေတာင္​ၾကား​လမ္း သို႔​ဆင္း​ေျပး​ၾက​စဥ္​အ​ေဇ​ကာ​ၿမိဳ႕​အ​ထိ လမ္း​တစ္​ေလၽွာက္​လုံး​တြင္​ေကာင္း​ကင္​မွ​မိုး​သီး လုံး​ႀကီး​မ်ား​ကို​သူ​တို႔​အ​ေပၚ​သို႔​ထာ​ဝ​ရ ဘု​ရား​ရြာ​က်​ေစ​ေတာ္​မူ​၏။ မိုး​သီး​ဒဏ္ ေၾကာင့္​ေသ​သူ​တို႔​သည္ ဣ​သ​ေရ​လ​အ​မ်ိဳး သား​တို႔​၏​လက္​ခ်က္​ေၾကာင့္​ေသ​သူ​တို႔ ထက္​ပို​၍​မ်ား​သ​တည္း။

ဗ်ာဒိတ္ 19:6

ထို​ေနာက္​လူ​ပ​ရိ​သတ္​ႀကီး​၏​အ​သံ​ကဲ့​သို႔​လည္း ေကာင္း၊ အ​ဟုန္​ျဖင့္​စီး​ေသာ​ေရ​သံ​ႏွင့္​မိုး​ခ်ဳန္း​သံ ကဲ့​သို႔​လည္း​ေကာင္း​ထြက္​ေပၚ​လာ​ေသာ​အ​သံ ကို​ငါ​ၾကား​ရ​၏။ ထို​အ​သံ​ႀကီး​က``ဘု​ရား သ​ခင္​၏​ဂုဏ္​ေတာ္​ကို​ခ်ီး​မြမ္း​ၾက​ေလာ့။ အ​နႏၲ တန္​ခိုး​ႏွင့္​ျပည့္​စုံ​ေတာ္​မူ​ေသာ​ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္ ငါ​တို႔​၏​ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္​စိုး​စံ​ေတာ္​မူ​ေလ​ၿပီ။-

ဗ်ာဒိတ္ 4:5

ပလႅင္​ေတာ္​ထဲ​မွ​လၽွပ္​စစ္​ျပက္​သည့္​အ​ေရာင္​မ်ား၊ မိုး​ခ်ဳန္း​သံ​မ်ား၊ မိုး​ႀကိဳး​သံ​မ်ား​ထြက္​ေပၚ​လာ​၏။ ပလႅင္​ေတာ္​၏​ေရွ႕​တြင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​၏​ဝိ​ညာဥ္​ခု​နစ္ ပါး​တည္း​ဟူ​ေသာ​မီး​တိုင္​သည္​ထြန္း​လင္း​လ်က္ ရွိ​၏။-

ဗ်ာဒိတ္ 8:5

ထို​ေနာက္​ေကာင္း​ကင္​တ​မန္​သည္​လင္​ပန္း​ကို ယူ​ၿပီး​လၽွင္ ယဇ္​ပလႅင္​က​မီး​ကို​ထည့္​၍​ကမၻာ ေျမ​ေပၚ​သို႔​ပစ္​ခ်​လိုက္​၏။ ထို​အ​ခါ​မိုး​ႀကိဳး ထစ္​ခ်ဳန္း​ျခင္း၊ အ​သံ​ျမည္​ျခင္း၊ လၽွပ္​ျပက္ ျခင္း၊ ေျမ​င​လ်င္​လွုပ္​ျခင္း​တို႔​ျဖစ္​ေပၚ​လာ ေလ​သည္။

၁ ဓမၼ​ရာဇဝင္ 7:10

ရွ​ေမြ​လ​သည္​ယဇ္​ပူ​ေဇာ္​လ်က္​ေန​စဥ္​ဖိ​လိတၱိ အ​မ်ိဳး​သား​တို႔​သည္ ဣ​သ​ေရ​လ​အ​မ်ိဳး​သား တို႔​အား​တိုက္​ခိုက္​ရန္​ခ်ီ​တက္​လာ​ၾက​၏။ သို႔ ရာ​တြင္​ထို​အ​ခ်ိန္​၌​ပင္​လၽွင္​ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား သည္ သူ​တို႔​အ​ေပၚ​မွာ​ျပင္း​စြာ​မိုး​ခ်ဳန္း​ေစ ေတာ္​မူ​သ​ျဖင့္ သူ​တို႔​သည္​က​စဥ့္​က​ရဲ​ျဖစ္ လ်က္​ထြက္​ေျပး​ၾက​ကုန္​၏။-