Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




ျမည္​တမ္း​စ​ကား 2:10 - Myanmar Common Language Zawgyi Version

10 ေယ​႐ု​ရွ​လင္​ၿမိဳ႕​၏​အ​သက္​ႀကီး​သူ​တို႔​သည္ ေလၽွာ္​ေတ​ကို​ဝတ္​၍ မိ​မိ​တို႔​ဦး​ေခါင္း​ေပၚ​သို႔​ေျမ​မွုန႔္​မ်ား​တင္ ၿပီး​လၽွင္ ေျမ​ေပၚ​၌​ဆိတ္​ၿငိမ္​စြာ​ထိုင္​ေန​ၾက​၏။ ၿမိဳ႕​သူ​က​ညာ​မ်ား​သည္​လည္း​ေခါင္း​ကို ငိုက္​စိုက္​ညႊတ္​လ်က္​ေန​ၾက​ေလ​သည္။

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

ျမန္​မာ့​စံ​မီ​သမၼာ​က်မ္

10 ဇိအုန္​သမီးပ်ိဳ​၏​သက္ႀကီးဝါႀကီး​တို႔​သည္ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္​ကို​ဝတ္​လ်က္​၊ ေျမႀကီး​ေပၚ၌ တိတ္ဆိတ္​စြာ​ထိုင္​လ်က္​၊ မိမိ​တို႔​ေခါင္း​ေပၚသို႔ ေျမမႈန႔္​ကို​ပစ္တင္​ၾက​ၿပီ​။ ေဂ်႐ုဆလင္​အပ်ိဳကညာ​တို႔​သည္ ေျမႀကီး​သို႔ ေခါင္းငိုက္စိုက္က်​ေလ​ၿပီ​။

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Judson Bible in Zawgyi Version

10 ဇိ​အုန္​သ​တို႔​သ​မီး၏ အ​သက္​ႀကီး​သူ​တို႔​သည္ ေျမ​မွုန္႔​ကို မိ​မိ​တို႔​ေခါင္း​ေပၚ​မွာ​ပစ္​တင္​လ်က္၊ ေလၽွာ္​ေတ​အ​ဝတ္​ကို ဝတ္​စည္း​လ်က္၊ ေျမ​ေပၚ​မွာ​ထိုင္၍ တိတ္​ဆိတ္​စြာ​ေန​ၾက၏။ ေယ​႐ု​ရွ​လင္​ၿမိဳ႕​သူ​က​ညာ​တို႔​သည္ ေခါင္း​ကို ငိုက္​ဆိုက္​ညႊတ္​လ်က္ ေန​ၾက၏။

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




ျမည္​တမ္း​စ​ကား 2:10
26 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

သူ​သည္​မိ​မိ​၏​ဦး​ေခါင္း​ကို​ျပာ​လူး​၍​ဝတ္ လုံ​ကို​လည္း​ဆုတ္​ျဖဲ​ကာ မ်က္​ႏွာ​ကို​လက္​ျဖင့္ အုပ္​၍​ငို​ယို​လ်က္​ထြက္​ခြာ​သြား​ေလ​သည္။-


လမ္း​မ်ား​ေပၚ​ရွိ​လူ​တို႔​သည္​ေလၽွာ္​ေတ​ကို ဝတ္​ထား​ၾက​၏။ ေျမ​ကြက္​လပ္​မ်ား​ႏွင့္​အိမ္ ေခါင္​မိုး​မ်ား​အ​ေပၚ​၌​လည္း​ဝမ္း​နည္း ေၾက​ကြဲ​မွု​ကို​ျပ​၍​ငို​ေႂကြး​ၾက​၏။-


သူ​တို႔​သည္​ေရ​ေမႊး​နံ့​မ​ရ​ဘဲ​ပုပ္​စပ္​နံ​ေစာ္ ၍​ေန​လိမ့္​မည္။ လွ​ပ​သည့္​ခါး​ပတ္​မ်ား​အ​စား ႀကိဳး​ၾကမ္း​မ်ား​ကို​အ​သုံး​ျပဳ​ရ​ၾက​လိမ့္​မည္။ ရွု​ခ်င္​စ​ဖြယ္​ေကာင္း​ေသာ​ဆံ​ထုံး​မ်ား​အ​စား ဦး​ျပည္း​ေခါင္း​တုံး​ထား​ရ​ၾက​လိမ့္​မည္။ တင့္ တယ္​လွ​ပ​ေသာ​ဝတ္​စား​တန္​ဆာ​မ်ား​အ​စား အ​ဝတ္​စုတ္​မ်ား​ကို​ဝတ္​ဆင္​ရ​ၾက​လိမ့္​မည္။ သူ​တို႔​၏​ႏွစ္​လို​ဖြယ္​ရာ​အ​ဆင္း​သည္​လည္း ရွက္​ဖြယ္​ရာ​အ​ျဖစ္​သို႔​ေျပာင္း​လဲ​၍​သြား လိမ့္​မည္။


ၿမိဳ႕​တံ​ခါး​မ်ား​သည္​ငို​ေႂကြး​ျမည္​တမ္း​လ်က္ ၿမိဳ႕​ႀကီး​သည္​လည္း အ​ဝတ္​အ​ခ်ည္း​စည္း​ႏွင့္ ေျမ​ေပၚ​တြင္​ထိုင္​လ်က္​ေန​သည့္​မိန္း​မ​ႏွင့္ တူ​လိမ့္​မည္။


ထို​ေနာက္​ဧ​လ်ာ​ကိမ္၊ ေရွ​ဗ​န​ႏွင့္​ေယာ​အာ တို႔​သည္ ဝမ္း​နည္း​ပူ​ေဆြး​လ်က္​မိ​မိ​တို႔​အ​ဝတ္ မ်ား​ကို​ဆုတ္​ျဖဲ​ကာ အာ​ရွု​ရိ​အ​ရာ​ရွိ​၏ စ​ကား​မ်ား​ကို​မင္း​ႀကီး​ထံ​သြား​ေရာက္ ေလၽွာက္​ထား​ၾက​၏။


``အို ဗာ​ဗု​လုန္​ၿမိဳ႕​တည္း​ဟူ​ေသာ​အ​မ်ိဳး​သ​မီး၊ သင္​သည္​ရာ​ဇ​ပလႅင္​ေပၚ​မွ​ဆင္း​၍ ေျမ​ႀကီး​ေပၚ​တြင္​ထိုင္​ေလာ့။ အ​ခါ​တစ္​ပါး​က​သင္​သည္​အ​ေႏွာင့္​အ​ယွက္ မ​ခံ​ရ​ဘူး​သည့္​အ​ပ်ိဳ​စင္​ျဖစ္​ခဲ့​၏။ သို႔​ရာ​တြင္​ယ​ခု​သင္​သည္​ေပ်ာ့​ေပ်ာင္း​သိမ္​ေမြ႕​သူ မ​ဟုတ္​ေတာ့​ေပ။ သင္​သည္​ယ​ခု​ကၽြန္​ဘ​ဝ​ေရာက္​ခဲ့​ေပ​ၿပီ။


ဗာ​ဗု​လုန္​ၿမိဳ႕​အား​ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​က​ဆိတ္​ၿငိမ္​ရာ ေမွာင္​မိုက္​ထဲ​တြင္​ထိုင္​၍​ေန​ေလာ့။ လူ​တို႔​သည္​သင့္​အား​လူ​မ်ိဳး​တ​ကာ​တို႔​၏ ဘု​ရင္​မ​ဟု ေခၚ​ၾက​ေတာ့​မည္​မ​ဟုတ္။


ဘု​ရား​သ​ခင္​၏​လူ​မ်ိဳး​ေတာ္​က``ငါ​တို႔​သည္ အ​ဘယ္​ေၾကာင့္​မ​လွုပ္​မ​ယွက္​ထိုင္​ေန​ၾက​ပါ သ​နည္း။ လာ​ၾက၊ ခံ​တပ္​ၿမိဳ႕​မ်ား​သို႔​ေျပး​၍ ငါ​တို႔​ေသ​ၾက​ကုန္​အံ့။ ငါ​တို႔​ဘု​ရား​သ​ခင္ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည္ ငါ​တို႔​အား​ေသ​ဒဏ္ စီ​ရင္​ေတာ္​မူ​ၿပီ။ ငါ​တို႔​သည္​ကိုယ္​ေတာ္​ကို ျပစ္​မွား​သည္​ျဖစ္​၍ ကိုယ္​ေတာ္​သည္​ငါ​တို႔ ေသာက္​ရန္​အ​ဆိပ္​ပါ​ေသာ​ေရ​ကို​တိုက္​ေတာ္ မူ​ၿပီ။-


အ​ခါ​တစ္​ပါး​က​လူ​စည္​ကား​ခဲ့​သည့္ ေယ​႐ု​ရွ​လင္​ၿမိဳ႕​သည္​အ​ထီး​က်န္​ျဖစ္​လ်က္ ေန​၏။ အ​ခါ​တစ္​ပါး​က​ကမၻာ​၏​ဂုဏ္​ျပဳ​ခ်ီး​ျမႇင့္​ျခင္း​ကို ခံ​ခဲ့​ရ​ဖူး​ေသာ္​လည္း ယ​ခု​အ​ခါ​သူ​သည္​မု​ဆိုး​မ​ႏွင့္​တူ​ေတာ့​၏။ ၿမိဳ႕​တ​ကာ​တြင္​ဂုဏ္​ၾကက္​သ​ေရ​အ​ရွိ​ဆုံး​ၿမိဳ႕​သည္ ကၽြန္​ဘ​ဝ​သို႔​သက္​ဆင္း​ရ​ေလ​ၿပီ။


ေန႔​ႀကီး​ရက္​ႀကီး​မ်ား​တြင္​ကိုး​ကြယ္​ဝတ္​ျပဳ​ရန္ ဗိ​မာန္​ေတာ္​သို႔​လာ​မည့္​သူ​မ​ရွိ။ ဗိ​မာန္​ေတာ္​တြင္​သီ​ခ်င္း​ဆို​သူ အ​မ်ိဳး​သ​မီး​ပ်ိဳ​တို႔​သည္​ဝမ္း​နည္း​ေၾက​ကြဲ​လ်က္ ရွိ​ၾက​၏။ ယဇ္​ပု​ေရာ​ဟိတ္​တို႔​သည္​လည္း​ညည္း​တြား​မွု​မွ တစ္​ပါး အ​ဘယ္​သို႔​မၽွ​မ​ျပဳ​နိုင္။ ၿမိဳ႕​တံ​ခါး​မ်ား​သည္​လူ​ဆိတ္​ညံ​လ်က္​ေန​၏။ ဇိ​အုန္​ၿမိဳ႕​သည္​ေဝ​ဒ​နာ​ခံ​စား​ေန​ရ​သည္။


ငါ​တို႔​ဒုကၡ​ေရာက္​ခ်ိန္​၌​သည္း​ခံ​လ်က္ တိတ္​ဆိတ္​စြာ​တစ္​ကိုယ္​တည္း​ထိုင္​ေန​ရ​ၾက​မည္။


ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည္​သူ​တို႔​အား ဂ​႐ု​စိုက္​ေတာ္​မ​မူ​ေတာ့​သ​ျဖင့္​ကိုယ္​ေတာ္​တိုင္ ကြဲ​လြင့္​ေစ​ေတာ္​မူ​ပါ​၏။ ငါ​တို႔​၏​ယဇ္​ပု​ေရာ​ဟိတ္​မ်ား​ႏွင့္ ေခါင္း​ေဆာင္​မ်ား​ကို​လည္း​ပ​မာ​ဏ​ျပဳ​ေတာ္ မ​မူ​ပါ။ မ်က္​ႏွာ​သာ​မ​ေပး​ၾက​ေတာ့​ေခ်။


အ​မြန္​ျမတ္​ဆုံး​စား​ဖြယ္​ေသာက္​ဖြယ္​မ်ား​ကို စား​ေသာက္​ေလ့​ရွိ​သူ​တို႔​သည္​လမ္း​မ်ား​ေပၚ တြင္ အ​စာ​ငတ္​၍​ေသ​ၾက​ကုန္​၏။ ဇိမ္​ခံ​၍​ႀကီး​ျပင္း​လာ​ၾက​သူ​တို႔​သည္​လည္း အ​မွိုက္​ပုံ​ကို​လက္​ႏွင့္​ယက္​၍​အ​စာ​ရွာ​ရ ၾက​၏။


ရန္​သူ​မ်ား​သည္​ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​၏ ေခါင္း​ေဆာင္​မ်ား​အား ဖမ္း​ဆီး​၍​စက္​တိုင္​တင္​ၾက​ပါ​၏။ သူ​တို႔​သည္​အ​သက္​ႀကီး​သူ​မ်ား​ကို​လည္း ရို​ေသ​ေလး​စား​မွု​မ​ျပဳ​ၾက​ပါ။


အ​သက္​ႀကီး​သူ​တို႔​သည္​ၿမိဳ႕​တံ​ခါး​အ​နီး​တြင္ မ​ထိုင္​ၾက​ေတာ့​ပါ။ လူ​ငယ္​လူ​ရြယ္​မ်ား​သည္​လည္း​သီ​ဆို​တီး​မွုတ္ မွု​ကို မ​ျပဳ​ၾက​ေတာ့​ပါ။


သူ​တို႔​သည္​မိ​မိ​တို႔​ဦး​ေခါင္း​ေပၚ​သို႔​ေျမ​မွုန႔္ မ်ား​ကို ေျမႇာက္​ၾကဲ​၍​ျပာ​ထဲ​တြင္​လူး​လွိမ့္​လ်က္ သင္​၏​အ​တြက္​ျပင္း​ျပ​စြာ​ငို​ေႂကြး​ျမည္ တမ္း​ၾက​၏။


သူ​တို႔​သည္​သင္​၏​အ​ျဖစ္​ကို​ျမင္​၍ ဦး​ေခါင္း​မ်ား​ကို​ရိတ္​ကာ​ဝမ္း​နည္း​ပူ​ေဆြး သည့္ လကၡ​ဏာ​ျဖင့္​ေလၽွာ္​ေတ​ကို​ဝတ္​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္​ဝမ္း​နည္း​ပက္​လက္​ဟစ္​ေအာ္ ငို​ေႂကြး​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္​ငို​ေႂကြး​ျမည္​တမ္း​လ်က္​သင္​ႏွင့္ ဆိုင္​ေသာ ငို​ခ်င္း​ကို​သီ​ဆို​ၾက​လိမ့္​မည္။


သူ​တို႔​သည္​ေလၽွာ္​ေတ​အဝတ္​ကို​ဝတ္​၍ တစ္ ကိုယ္​လုံး​တုန္​လွုပ္​လ်က္​ေန​ၾက​လိမ့္​မည္။ ဦး ဆံ​ပယ္​၍​ရွက္​ေၾကာက္​ေန​ေသာ​မ်က္​ႏွာ​မ်ား ေတြ႕​ရ​ၾက​လိမ့္​မည္။-


အ​ခ်င္း​လူ​တို႔​သင္​တို႔​သည္​ၾကင္​ယာ​ေလာင္း ေသ​သ​ျဖင့္၊ ငို​ေႂကြး​ျမည္​တမ္း​သည့္​အ​မ်ိဳး​သ​မီး​က​ေလး ကဲ့​သို႔ ငို​ေႂကြး​ျမည္​တမ္း​ၾက​ေလာ့။


ဤ​မၽွ​ဆိုး​ယုတ္​ေသာ​ေခတ္​ကာ​လ​၌​လိမၼာ​ေရး ျခား​ရွိ​သူ​သည္ ႏွုတ္​ပိတ္​ေရ​ငုံ​ေန​မည္​မွာ​မ ဆန္း​ေတာ့​ေပ။


ထို​ေန႔​၌​အ​လြန္​က်န္း​မာ​သည့္​လု​လင္​ႏွင့္ မိန္း​မ​ပ်ိဳ​မ်ား​ပင္​လၽွင္​ေရ​ငတ္​လြန္း​သ​ျဖင့္ လဲ​ၾက​လိမ့္​မည္။-


ထို​ေန႔​၌​နန္း​တြင္း​ေတး​သံ​တို႔​သည္ ငို​ေႂကြး သံ​မ်ား​အ​ျဖစ္​သို႔​ကူး​ေျပာင္း​သြား​လိမ့္​မည္။ ေန​ရာ​အ​ႏွံ့​အ​ျပား​၌​အ​ေလာင္း​ေကာင္ မ်ား​ရွိ​ေန​ၿပီး ယင္း​အ​ေလာင္း​မ်ား​ကို​တိတ္ တ​ဆိတ္​စြန႔္​ပစ္​ၾက​လိမ့္​မည္'' ဟု​အ​ရွင္ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​မိန႔္​ေတာ္​မူ​၏။


ထို​ေၾက​ညာ​ခ်က္​ကို​နိ​ေန​ေဝ​မင္း​ၾကား ေတာ္​မူ​ေသာ​အ​ခါ ရာ​ဇ​ပလႅင္​ေပၚ​မွ​ထ​၍ ဝတ္​လဲ​ေတာ္​ကို​ခၽြတ္​ၿပီး​လၽွင္​ေလၽွာ္​ေတ​ကို ဝတ္​ေတာ္​မူ​၏။ ထို​ေနာက္​ျပာ​ထဲ​တြင္​ထိုင္ ေန​ေတာ္​မူ​၏။-


ေယာ​ရွု​ႏွင့္​ဣ​သ​ေရ​လ​အ​မ်ိဳး​သား​ေခါင္း ေဆာင္​တို႔​သည္​ဝမ္း​နည္း​စိတ္​ပ်က္​လ်က္ မိ​မိ တို႔​၏​အ​ဝတ္​မ်ား​ကို​ဆုတ္​ျဖဲ​၍ ထာ​ဝ​ရ ဘု​ရား​၏​ပ​ဋိ​ညာဥ္​ေသတၱာ​ေတာ္​ေရွ႕​တြင္​ဝမ္း နည္း​သည့္​အ​ေန​ျဖင့္ မိ​မိ​တို႔​၏​ဦး​ေခါင္း ေပၚ​မွာ​ေျမ​မွုန႔္​တင္​လ်က္​ညဦး​တိုင္​ေအာင္ ပ်ပ္​ဝပ္​လ်က္​ေန​ၾက​၏။-


သူ​တို႔​သည္​ေျမ​မွုန႔္​မ်ား​ကို​မိ​မိ​တို႔​အ​ေပၚ​သို႔​ၾကဲ ျဖန႔္​လ်က္``ျဖစ္​ရ​ေလ​ျခင္း၊ ျဖစ္​ရ​ေလ​ျခင္း။ ပင္​လယ္ ကူး​သေဘၤာ​ပိုင္​ရွင္​အ​ေပါင္း​အား​ႂကြယ္​ဝ​ခ်မ္း​သာ ေစ​ေသာ​ၿမိဳ႕​ႀကီး​သည္​တစ္​နာ​ရီ​အ​တြင္း​ရွိ​သ​မၽွ ဆုံး​ရွုံး​ရ​ပါ​သည္​တ​ကား'' ဟု​ငို​ေႂကြး​ျမည္​တမ္း ၾက​၏။


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ