တမန္ေတာ္ 27:21 - Myanmar Common Language Zawgyi Version

²¹ လူ​တို႔​သည္​ကာ​လ​ၾကာ​ျမင့္​စြာ​အ​စာ မ​စား​ဘဲ​ေန​ၾက​ၿပီး​ေနာက္ ေပါ​လု​သည္ သူ​တို႔​အ​လယ္​တြင္​ရပ္​၍ ``အ​ခ်င္း​တို႔၊ သင္ တို႔​သည္​ငါ့​စ​ကား​ကို​နား​ေထာင္​၍ က​ေရ ေတ​ကၽြန္း​မွ​မ​ထြက္​မ​ခြာ​ဘဲ​ေန​သင့္​ၾက​၏။ သို႔​ေန​ခဲ့​ၾက​မူ​ဤ​သို႔​ပ်က္​စီး​ဆုံး​ရွုံး​မွု ႏွင့္​ရင္​ဆိုင္​ၾက​ရ​မည္​မ​ဟုတ္။-

ျမန္​မာ့​စံ​မီ​သမၼာ​က်မ္

²¹ လူ​တို႔​သည္ ၾကာျမင့္​စြာ​အစာ​မ​စား​ဘဲ​ေန​ၾက​ေသာအခါ ေပါလု​သည္ သူ​တို႔​အလယ္​၌​ရပ္​လ်က္ “အို မိတ္ေဆြ​တို႔၊ သင္​တို႔​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​၏​စကား​ကို​နားေထာင္​၍ ကေရေတ​ကြၽန္း​မွ​မ​ထြက္ခြာ​ဘဲ ေန​သင့္​ေပ​သည္။ သို႔ျပဳလွ်င္ ဤ​ေဘးအႏၲရာယ္​ႏွင့္​ဆုံးရႈံး​မႈ​တို႔​မွ ကင္းလြတ္​ခဲ့​ရ​ၾက​ေပ​လိမ့္မည္။

Judson Bible in Zawgyi Version

²¹ အ​စာ​ကို​မ​စား​ဘဲ ၾကာ​ျမင့္​စြာ ေန​ၾက​ၿပီး​မွ၊ ေပါ​လု​သည္ ထို​သူ​တို႔၏ အ​လယ္၌​ထ၍၊ အ​ခ်င္း​လူ​တို႔၊ ငါ့​စ​ကား​ကို နား​ေထာင္၍ က​ေရ​ေတ​ကၽြန္း​မွ မ​လႊင့္​ဘဲ​ေန​လၽွင္ ဤ​ပ်က္​စီး​ဆုံး​ရွုံး​ျခင္း​ႏွင့္ ကင္း​လြတ္​ရ​ၾက၏။-

တမန္ေတာ္ 27:21 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ကမၻာ​ဦး 42:22

ထို​အ​ခါ​႐ု​ဗင္​က``ငါ​သည္​သင္​တို႔​အား​သူ​ငယ္ ကို ေဘး​ဒုကၡ​မ​ေရာက္​ေစ​ပါ​ႏွင့္​ဟူ​၍​သ​တိ​ေပး ခဲ့​ေသာ္​လည္း​သင္​တို႔​သည္​နား​မ​ေထာင္​ၾက။ ထို႔ ေၾကာင့္​ငါ​တို႔​သည္​ယ​ခု​ဝဋ္​လည္​ေန​ရ​ၾက​ၿပီ'' ဟု​ဆို​ေလ​၏။-

တမန္ေတာ္ 27:12

ဤ​ဆိပ္​ကမ္း​တြင္​ေဆာင္း​ကာ​လ​ပတ္​လုံး​ရပ္​နား ရန္​မ​သင့္​သ​ျဖင့္ လူ​မ်ား​စု​က​ဤ​ဆိပ္​ကမ္း​မွ ထြက္​ခြာ​ၿပီး​လၽွင္ ျဖစ္​နိုင္​ပါ​က​ဖိ​နိတ္​ၿမိဳ႕​သို႔ ေရာက္​ေအာင္​သြား​၍​ေဆာင္း​ရာ​သီ​အ​တြက္​ရပ္ နား​လို​ၾက​၏။ ဖိ​နိတ္​ဆိပ္​ကမ္း​ကား​က​ေရ​ေတ ကၽြန္း​တြင္​ရွိ​၍ အ​ေနာက္​ေတာင္​ႏွင့္​အ​ေနာက္ ေျမာက္​သို႔​မ်က္​ႏွာ​မူ​လ်က္​ရွိ​သ​တည္း။

တမန္ေတာ္ 27:13

ေတာင္​ေလ​ေျပ​က​ေလး​စ​၍​တိုက္​ခတ္​လာ​ေသာ အ​ခါ သေဘၤာ​သား​တို႔​သည္​မိ​မိ​တို႔​၏​အ​ႀကံ ေအာင္​မည္​ဟု​ထင္​မွတ္​လ်က္ ေက်ာက္​ဆူး​ကို​ႏုတ္ ၿပီး​လၽွင္​သေဘၤာ​ကို​က​ေရ​ေတ​ကမ္း​ေျခ​တစ္ ေလၽွာက္​ကပ္​နိုင္​သ​မၽွ​ကပ္​၍​ရြက္​လႊင့္​ၾက​၏။-

တမန္ေတာ္ 27:20

ကၽြန္ုပ္​တို႔​သည္​ရက္​ေပါင္း​မ်ား​စြာ​ေန​ႏွင့္ ၾကယ္​နကၡတ္​မ်ား​ကို​မ​ေတြ႕​မ​ျမင္​နိုင္​ၾက။ ေလ​သည္​ဆက္​၍​အ​ရွိန္​ျပင္း​စြာ​တိုက္​ခတ္ လ်က္​ရွိ​၏။ ေနာက္​ဆုံး​၌​ကၽြန္ုပ္​တို႔​သည္ ေသ ေဘး​မွ​လြတ္​ေျမာက္​နိုင္​ေတာ့​မည္​မ​ဟုတ္ ဟု​စိတ္​ေလၽွာ့​လိုက္​ၾက​၏။

တမန္ေတာ္ 27:7

ကၽြန္ုပ္​တို႔​သည္​တ​ေရြ႕​ေရြ႕​ရက္​ေပါင္း​မ်ား​စြာ​ရြက္ လႊင့္​ၿပီး​ေနာက္ က​နိဒ္​ၿမိဳ႕​အ​နီး​သို႔​ခက္​ခက္​ခဲ​ခဲ ႏွင့္​ေရာက္​ၾက​၏။ ေလ​မ​သင့္​၍​ေရွ႕​သို႔​မ​သြား နိုင္​သ​ျဖင့္​ကၽြန္ုပ္​တို႔​သည္​သာ​လ​မုန္​အ​ငူ အ​နီး​မွ​ျဖတ္​၍ က​ေရ​ေတ​ကၽြန္း​ေတာင္​ဘက္ ေလ​ရိပ္​ကို​ခို​လ်က္​ရြက္​လႊင့္​ၾက​၏။-