၄ ဓမၼ​ရာဇဝင္ 4:27 - Myanmar Common Language Zawgyi Version

²⁷ သို႔​ရာ​တြင္​ဧ​လိ​ရွဲ​ထံ​သို႔​ေရာက္​ေသာ​အ​ခါ​ဦး ညႊတ္​ပ်ပ္​ဝပ္​ၿပီး​လၽွင္ ဧ​လိ​ရွဲ​၏​ေျခ​ကို​ဖက္​၏။ ေဂ​ဟာ​ဇိ​သည္​အ​မ်ိဳး​သ​မီး​အား​တြန္း​ဖယ္​မည္ ျပဳ​ေသာ​အ​ခါ ဧ​လိ​ရွဲ​က``သူ႔​အား​ရွိ​ေစ​ေတာ့။ သူ​သည္​အ​လြန္​စိတ္​ဆင္း​ရဲ​လ်က္​ေန​သည္​ကို မ​ျမင္​သ​ေလာ။ ဤ​အ​မွု​ႏွင့္​ပတ္​သက္​၍ ထာ​ဝရ ဘု​ရား​သည္​ငါ့​အား​ေဖာ္​ျပ​ေတာ္​မ​မူ​ခဲ့'' ဟု ဆို​၏။

ျမန္​မာ့​စံ​မီ​သမၼာ​က်မ္

²⁷ ေတာင္​ေပၚရွိ​ဘုရားသခင္​၏​လူ​ထံသို႔​ေရာက္​သည္​ႏွင့္ သူ႔​ေျခ​ကို​ဖက္​ထား​ေလ​၏​။ ေဂဟာဇိ​သည္ လာ​၍​သူ႔​ကို​တြန္းဖယ္​မည္​ျပဳ​ေသာအခါ ဘုရားသခင္​၏​လူ​က “​သူ႔​ကို လႊတ္ထား​လိုက္​ပါ​။ သူ​စိတ္ေသာက​ေရာက္​ေန​၏​။ ထာဝရဘုရား​သည္ ငါ့​အား မ​ေဖာ္ျပ​ဘဲ ထိန္ခ်န္​ထား​ေလ​ၿပီ​”​ဟု ဆို​၏​။

Judson Bible in Zawgyi Version

²⁷ ဘု​ရား​သ​ခင္၏​လူ​ရွိ​ရာ ေတာင္​ေပၚ​သို႔ ေရာက္​ေသာ​အ​ခါ၊ သူ၏​ေျခ​တို႔​ကို ဖက္​ေလ၏။ ေဂ​ဟာ​ဇိ​သည္ ဆီး​တား​ျခင္း​ငွာ ခ်ဥ္း​လာ​လၽွင္၊ ဘု​ရား​သ​ခင္၏​လူ​က သူ႔​ကို​မ​ဆီး​တား​ႏွင့္။ သူ​သည္ စိတ္​ညႇိုး​ငယ္​ျခင္း​ရွိ၏။ ထို​အ​ေၾကာင္း​ကို ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည္ ငါ့​အား​မ​ျပ၊ ဝွက္​ထား​ေတာ္​မူ​ၿပီ​ဟု ဆို၏။

၄ ဓမၼ​ရာဇဝင္ 4:27 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ကမၻာ​ဦး 18:17

ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​က``ငါ​ျပဳ​မည့္​ကိစၥ​ကို အာ​ျဗ​ဟံ​အား​အ​သိ​မ​ေပး​ဘဲ​မ​ျဖစ္​နိုင္။-

၂ ဓမၼ​ရာဇဝင္ 7:3

နာ​သန္​က`ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္​အ​ရွင္​ႏွင့္​အ​တူ ရွိ​ေတာ္​မူ​သည္​ျဖစ္​၍ အ​ရွင္​အ​လို​ရွိ​သည့္ အ​တိုင္း​ျပဳ​ေတာ္​မူ​ပါ'' ဟု​ေလၽွာက္​၏။-

၄ ဓမၼ​ရာဇဝင္ 4:25

သို႔​ျဖစ္​၍​အ​မ်ိဳး​သ​မီး​သည္​ဧ​လိ​ရွဲ​ရွိ​ရာ ကာ​ရ ေမ​လ​ေတာင္​ထိပ္​သို႔​ထြက္​ခြာ​သြား​ေလ​သည္။ သူ႔​ကို​အ​ေဝး​မွ​လာ​ေန​သည္​ကို​ဧ​လိ​ရွဲ​ျမင္​ေန သ​ျဖင့္ မိ​မိ​၏​အ​ေစ​ခံ​ေဂ​ဟာ​ဇိ​အား``ရွု​နင္​ၿမိဳ႕ သူ​လာ​ေန​ပါ​သည္​တ​ကား။-

၄ ဓမၼ​ရာဇဝင္ 4:26

သူ႔​ထံ​သို႔​အ​လ်င္​အ​ျမန္​သြား​၍`ကိုယ္​တိုင္​မာ ၏​ေလာ၊ ခင္​ပြန္း​မာ​၏​ေလာ၊ သား​ငယ္​မာ​၏​ေလာ၊' ဟု​ေမး​ျမန္း​ေလာ့'' ဟု​ဆို​၏။ အ​မ်ိဳး​သ​မီး​သည္​ေဂ​ဟာ​ဇိ​အား``က်န္း​မာ​ပါ သည္'' ဟု​ျပန္​ေျပာ​၏။-

၄ ဓမၼ​ရာဇဝင္ 6:12

တပ္​မွူး​တစ္​ေယာက္​က``အ​ရွင္​မင္း​ႀကီး၊ အ​ဘယ္ သူ​မၽွ​မ​ပါ​ပါ။ ပ​ေရာ​ဖက္​ဧ​လိ​ရွဲ​သည္​အ​ရွင္ ၏​အိမ္​ခန္း​တြင္​တီး​တိုး​ေျပာ​သည့္​စ​ကား​ကို ပင္ ဣသ​ေရ​လ​ဘု​ရင္​အား​သံ​ေတာ္​ဦး​တင္ ပါ​၏'' ဟု​ေလၽွာက္​၏။

ေယာဘဝတၳဳ 10:1

ငါ့ဝိညာဥ္သည္ အသက္ကိုၿငီးေငြ႕၏။ ျမည္တမ္း ေသာအျပစ္ကို ခံရမည္။ စိတ္အလြန္ညႇိုးငယ္၍ ေျပာရ မည္။

သု​တၱံ 14:10

စိတ္ႏွလုံးသည္ မိမိဒုကၡကို သိ၏။ စိတ္ႏွလုံး ရႊင္လန္းျခင္း အေၾကာင္းကိုလည္း သူတပါးမဆိုင္တတ္။

သု​တၱံ 18:14

လူ၏စိတ္ဝိညာဥ္သည္ မိမိနာျခင္းေဝဒနာကို ခံနိုင္၏။ ေၾကကြဲေသာစိတ္ကိုကား၊ အဘယ္သူသည္းခံ နိုင္သနည္း။

အာ​မုတ္ 3:7

အ​ကယ္​စင္​စစ္​အ​ရွင္​ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည္ မိ​မိ​၏​အ​ႀကံ​ေတာ္​ကို မိ​မိ​၏​ကၽြန္​ပ​ေရာ​ဖက္ တို႔​အား​မ​ေဖာ္​ျပ​ဘဲ​မည္​သည့္​အ​မွု​ကို​မၽွ ျပဳ​ေတာ္​မ​မူ။

ရွင္မႆဲ 15:23

သို႔​ရာ​တြင္​ကိုယ္​ေတာ္​သည္​မည္​သို႔​မၽွ​ေျဖ​ၾကား ေတာ္​မ​မူ။ တ​ပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္​ကိုယ္​ေတာ္​၏​အ​နီး သို႔​လာ​၍ ``ဤ​အ​မ်ိဳး​သ​မီး​သည္​အ​ကၽြန္ုပ္​တို႔​၏ ေနာက္​က​လိုက္​၍​ဟစ္​ေအာ္​ေန​ပါ​သည္။ သူ႔​အား ႏွင္​ပစ္​ေတာ္​မူ​ပါ'' ဟု​ေလၽွာက္​ၾက​၏။

ရွင္မႆဲ 20:31

လူ​ပ​ရိ​သတ္​တို႔​က​သူ​တို႔​အား​ဆိတ္​ဆိတ္​ေန ရန္​ေငါက္​ငန္း​ေျပာ​ဆို​ၾက​၏။ သို႔​ေသာ္​လည္း​သူ​တို႔ သည္ ``အ​ရွင္၊ ဒါ​ဝိဒ္​၏​သား​ေတာ္၊ အ​ကၽြန္ုပ္​တို႔​ကို သ​နား​ေတာ္​မူ​ပါ'' ဟု​သာ​၍​ပင္​ဟစ္​ေအာ္​ၾက​၏။

ရွင္မႆဲ 28:9

ထို​အ​ခ်ိန္​၌​သ​ခင္​ေယ​ရွု​သည္​သူ​တို႔​၏​ထံ​သို႔ ေရာက္​ရွိ​လာ​ကာ ``သင္​တို႔​သည္​မဂၤ​လာ​ရွိ​ပါ​ေစ ေသာ'' ဟု​မိန႔္​ေတာ္​မူ​၏။ ထို​အ​မ်ိဳး​သ​မီး​တို႔ သည္​အ​ထံ​ေတာ္​သို႔​ခ်ဥ္း​ကပ္​၍​ေျခ​ေတာ္​ကို ဖက္​ယမ္း​လ်က္​ပ်ပ္​ဝပ္​ရွိ​ခိုး​ၾက​၏။-

႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 10:13

လူ​အ​ခ်ိဳ႕​တို႔​သည္​က​ေလး​သူ​ငယ္​မ်ား​အ​ေပၚ လက္​ေတာ္​တင္​၍​ေကာင္း​ခ်ီး​ေပး​ေတာ္​မူ​ေစ​ရန္ အ​ထံ​ေတာ္​သို႔​ေခၚ​ခဲ့​ၾက​၏။ သို႔​ရာ​တြင္​တ​ပည့္ ေတာ္​တို႔​သည္​ထို​သူ​တို႔​ကို​အ​ျပစ္​တင္​ၾက​၏။-

႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 14:6

သ​ခင္​ေယ​ရွု​က ``ထို​အ​မ်ိဳး​သ​မီး​ကို​ရွိ​ေစ​ေတာ့။ အ​ဘယ္​ေၾကာင့္​သူ႔​ကို​ေႏွာင့္​ယွက္​ၾက​သ​နည္း။ ငါ့ အား​သူ​ျပဳ​ေသာ​အ​မွု​သည္​ေလ်ာက္​ပတ္​ေပ​၏။-

႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 7:38

သူ​၏​မ်က္​ရည္​သည္​ကိုယ္​ေတာ္​၏​ေျခ​မ်ား အ​ေပၚ​သို႔​က်​သည္​ရွိ​ေသာ္​မိ​မိ​၏​ဆံ​ပင္ ျဖင့္​သုတ္​၏။ ထို​ေနာက္​ထို​အ​မ်ိဳး​သ​မီး​သည္ ကိုယ္​ေတာ္​၏​ေျခ​မ်ား​ကို​နမ္း​ရွုပ္​ၿပီး​လၽွင္ ဆီ​ေမႊး​ျဖင့္​သုတ္​လိမ္း​လ်က္​ေန​၏။-

႐ွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ 15:15

ယ​ခု​မွ​စ​၍​သင္​တို႔​အား​အ​ေစ​ခံ​ဟူ​၍​ငါ မ​ေခၚ။ အ​ဘယ္​ေၾကာင့္​ဆို​ေသာ္​အ​ေစ​ခံ​သည္ သ​ခင္​ျပဳ​သည့္​အ​မွု​ကို​မ​သိ​ေသာ​ေၾကာင့္ ျဖစ္​၏။ ခ​မည္း​ေတာ္​ထံ​မွ​ငါ​ၾကား​ရ​သ​မၽွ တို႔​ကို​သင္​တို႔​အား​ငါ​ေျပာ​ၾကား​ၿပီး​ျဖစ္ သ​ျဖင့္ သင္​တို႔​ကို​အ​ေဆြ​ဟူ​၍​ငါ​ေခၚ​၏။-

႐ွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ 4:27

ထို​အ​ခ်ိန္​၌​တ​ပည့္​ေတာ္​တို႔​ျပန္​ေရာက္​လာ ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္​အ​မ်ိဳး​သ​မီး​ႏွင့္​ကိုယ္​ေတာ္ စ​ကား​ေျပာ​လ်က္​ေန​သည္​ကို​ေတြ႕​ရ​သ​ျဖင့္ အံ့​ၾသ​ၾက​၏။ သို႔​ရာ​တြင္​အ​မ်ိဳး​သ​မီး​အား ``အ​ဘယ္​အ​ရာ​ကို​အ​လို​ရွိ​ပါ​သ​နည္း'' ဟူ​၍​လည္း​ေကာင္း၊ ကိုယ္​ေတာ္​အား ``အ​ဘယ္ ေၾကာင့္​ထို​အ​မ်ိဳး​သ​မီး​ႏွင့္​စ​ကား​ေျပာ လ်က္​ေန​ေတာ္​မူ​ပါ​သ​နည္း'' ဟူ​၍​လည္း ေကာင္း​အ​ဘယ္​သူ​မွ​မ​ေမး​ေလၽွာက္​ၾက။