၃ ဓမၼ​ရာဇဝင္ 2:40 - Myanmar Common Language Zawgyi Version

⁴⁰ ျမည္း​ကို​ကုန္း​ႏွီး​တင္​ၿပီး​လၽွင္​ကၽြန္​မ်ား​ကို ရွာ​ရန္​အာ​ခိတ္​မင္း​ထံ​သို႔​သြား​ေလ​သည္။ သူ သည္​မိ​မိ​၏​ကၽြန္​တို႔​ကို​ေတြ႕​ရွိ​သ​ျဖင့္​အိမ္ သို႔​ျပန္​၍​ေခၚ​ခဲ့​၏။-

ျမန္​မာ့​စံ​မီ​သမၼာ​က်မ္

⁴⁰ ရွိမိ​သည္ ခ်က္ခ်င္း​ထ​၍ ျမင္း​ကို​ကုန္းႏွီးတင္​ၿပီး သူ႔​အေစအပါး​တို႔​ကို​ရွာ​ရန္ အာခိတ္​မင္းႀကီး​ရွိ​ရာ ဂါသ​ၿမိဳ႕​သို႔​သြား​ေလ​၏​။ ရွိမိ​သည္ သြား​၍ မိမိ​အေစအပါး​တို႔​ကို ဂါသ​ၿမိဳ႕​မွ ျပန္ေခၚ​လာ​ခဲ့​၏​။

Judson Bible in Zawgyi Version

⁴⁰ ထ၍​ျမည္း​ကို ကုန္း​ႏွီး​တင္​ၿပီး​လၽွင္၊ ကၽြန္​တို႔​ကို ရွာ​အံ့​ေသာ​ငွာ ဂါ​သ​ၿမိဳ႕၊ အာ​ခိတ္​ထံ​သို႔​သြား၍ ကၽြန္​တို႔​ကို ေခၚ​ေလ၏။

၃ ဓမၼ​ရာဇဝင္ 2:40 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ကမၻာ​ဦး 22:3

ေနာက္​တစ္​ေန႔​နံ​နက္​ေစာ​ေစာ​တြင္​အာ​ျဗ​ဟံ​သည္ ယဇ္​ပူ​ေဇာ္​ရန္​ထင္း​ကို​ခြဲ​၍​ျမည္း​ေပၚ​သို႔​တင္ ၿပီး​လၽွင္ ဣ​ဇာက္​ႏွင့္​အ​ေစ​ခံ​ႏွစ္​ေယာက္​တို႔​ကို ေခၚ​လ်က္​ဘု​ရား​သ​ခင္​ညႊန္​ျပ​ေသာ​အ​ရပ္ သို႔​ေရွ႕​ရွု​လာ​ခဲ့​သည္။-

၃ ဓမၼ​ရာဇဝင္ 2:39

သို႔​ရာ​တြင္​သုံး​ႏွစ္​ၾကာ​ေသာ​အ​ခါ​ရွိ​မိ​၏ ကၽြန္​ႏွစ္​ေယာက္​သည္​မာ​ခါ​၏​သား၊ ဂါ​သ ဘု​ရင္​အာ​ခိတ္​ထံ​သို႔​ထြက္​ေျပး​ၾက​၏။ ရွိ​မိ သည္​ဂါ​သ​ၿမိဳ႕​တြင္​ထို​သူ​တို႔​ရွိ​ေန​ေၾကာင္း သ​တင္း​ၾကား​ေသာ​အ​ခါ၊-

၃ ဓမၼ​ရာဇဝင္ 2:41

ရွိ​မိ​ျပဳ​ေသာ​အ​မွု​ကို​ေရွာ​လ​မုန္​မင္း​ၾကား ေတာ္​မူ​လၽွင္​သူ႔​အား​ဆင့္​ေခၚ​ေတာ္​မူ​၍``ငါ သည္​သင့္​အား​ေယ​႐ု​ရွ​လင္​ၿမိဳ႕​မွ​မ​ထြက္​ခြာ ရန္ ထာ​ဝရ​ဘု​ရား​ကို​တိုင္​တည္​လ်က္​က​တိ ျပဳ​ေစ​ခဲ့​၏။ အ​ကယ္​၍​ထြက္​ခြာ​ခဲ့​ေသာ္​သင္ သည္​ဧ​ကန္​မု​ခ်​ေသ​ဒဏ္​ခံ​ရ​မည္​ဟု​လည္း ႀကိဳ​တင္​သ​တိ​ေပး​ခဲ့​၏။ သင္​က​လည္း​ဤ အ​တိုင္း​သ​ေဘာ​တူ​သ​ျဖင့္ ငါ​၏​စ​ကား ကို​နား​ေထာင္​ပါ​မည္​ဟု​ဝန္​ခံ​ခဲ့​သည္ မ​ဟုတ္​ေလာ။-

သု​တၱံ 15:27

မတရားေသာ စီးပြါးကို ရွာေသာသူသည္ မိမိ အိမ္သားတို႔ကို ေႏွာင့္ရွက္တတ္၏။ တံစိုးကိုရြံေသာသူမူ ကား အသက္ခ်မ္းသာရလိမ့္မည္။

႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 12:15

ထို​ေနာက္​လူ​တို႔​အား ``ေလာ​ဘ​အ​မ်ိဳး​မ်ိဳး​ကို သ​တိ​ႏွင့္​ေရွာင္​ၾကဥ္​ၾက​ေလာ့။ လူ​၏​အ​သက္ သည္​ဥစၥာ​ပစၥည္း​ႂကြယ္​ဝ​မွု​အ​ေပၚ​တြင္​မ​တည္'' ဟု​မိန႔္​ေတာ္​မူ​၏။

၁ တိေမာေသ 6:10

အ​ဘယ္​ေၾကာင့္​ဆို​ေသာ္​ေငြ​ကို​စြဲ​လမ္း​တပ္ မက္​ျခင္း​သည္​မ​ေကာင္း​မွု​အ​မ်ိဳး​မ်ိဳး​တို႔​၏ မူ​လ​အ​ေျခ​အ​ျမစ္​ျဖစ္​ေသာ​ေၾကာင့္​တည္း။ အ​ခ်ိဳ႕​ေသာ​သူ​တို႔​သည္​ေငြ​ကို​ခုံ​မင္​လွ သ​ျဖင့္ ယုံ​ၾကည္​ျခင္း​တ​ရား​လမ္း​မွ​လြဲ သြား​၍ ပူ​ေဆြး​လ်က္​ဝမ္း​နည္း​ပက္​လက္ ျဖစ္​ရ​ၾက​၏။