22 Wo lɔ, a kɔbiladennu v'i ɲɔɔ lasaala, kɛɛ ai tɛɛ m'a lɔn a kan tɛɛ mɔɔ min ma.
Ai ka to dɔnnila, Isa k'a fɔ ai yɛ, a vɛɛ: «Ǹ'i tuɲa fɔ ài yɛ, ài lɔ mɔɔ kelen kɛtɔ ǹ janvala.»
Ai do niila ka fin kosɛvɛ ka bɛn kuma wo ma. Ai bɛ v'a fɔla a yɛ kelen kelen ne, ai vɛɛ: «Ǹ Kuntii, ǹe le wo le?»
Ai siinin ka to dɔnnila, Isa vɛɛ ai yɛ: «Ǹ'i tuɲa fɔ ài yɛ, ài lɔ mɔɔ kelen kɛtɔ ǹ janvala. Wo tii yi dɔnnila ǹ fɛ jan.»
Ai do niila ka fin ka bɛn kuma wo ma. Ai bɛ v'a fɔla a yɛ kelen kelen ne, ai vɛɛ: «Ǹe le wo le?»
Kɛɛ do, mɔɔ min kɛtɔ ǹ janvala, wo siinin ǹ dafɛ dɔnnikɛya lɔ jan.
Ai do v'i ɲɔɔ maɲiningala ko jene y'ai tɛma min yi diɲa ka ko suu wo kɛ.
«Ǹ kan tɛ ài bɛ ma dɛ! Ǹ na mɔɔ minu tala, ǹ ka wolu lɔn. Kɛɛ min sɛvɛnin kitabu kɔnɔ, fɔ wo ma yi fa, ko: ‹Ǹe ni mɔɔ min na dɔnni kɛla tasa kelen nɔ, wo v'a jɛlɛ kɛ ǹ juu le.›
Isa wɔlinin wo fɔla, a joso ka tɔlɔya. A do k'a fɔ ai yɛ k'a lagbɛ, a vɛɛ: «Ǹ'i tuɲa fɔ ài yɛ, ài lɔ mɔɔ kelen kɛtɔ ǹ janvala.»