22 Wo kɔ, Isa vɛɛ a kɔbiladennu yɛ: «Wo lɔ saa, ǹ'a fɔ ài yɛ, ài kà hamin àiya niimaya le k'a fɔ ài kɛtɔ mindɛ dɔnna, niwotɛ ài falikolo ya ko le, k'a fɔ ài kɛtɔ mindɛ le bilala ài kanna.
«Ai vɛ kɛla taala ài le Aladalibon ɲamɔɔlu ni jamanatiilu ani kititɛɛbalu ɲakɔlɔ, ài kà hamin ài kumanɔbɔko le.
Kamasɔlɔn niimaya kulugbeleyayine dɔnnifen ne. Falikolo do kulugbeleyayine feeyabɔ le.
«Ài sɔn kà ja ka bɛn àiya dɔnnikɛko ni ài minko ma, ài do kɔnɔlɔ kà fili.
Ǹ'a fɛ ài la yi fɛlɛ ka bɔ haminkolu lɔ. Kɛ́ min ma moso ta, wo yi haminna mɔ Tii ya kolu le le, kamasɔlɔn a a lɔjala ka mɔ Tii ladiyanankolu le kɛ.
Ài do sɔn kà ja ko ko si lɔ, mafɔ ài mako vɛ kɛla ko ko la, ài yi wo dali Ala la, k'a madiya, ani ka balika bɔ a yɛ.
Ài yi wɔliko nata bɔ àiya dunuɲalɔtɛɛ lɔ, ài sɔlɔnfennu y'ài ɲɛnɛ, kamasɔlɔn Ala n'a fɔla, a vɛɛ: «Ǹ tɛnala i bilala, kumatɛ ka m̀ ban i lɔ.»