Ainda moca tɨpemb wandik tamŋirena ramtaɨrapa Parisiarap, mina Iesusmo Wɨktɨtɨkna Ramo meikramtaɨrmo moi laŋa moit ki, wanaiŋ. Mina Iesusmo ainda moeknanna moca anna ŋginaŋ mbatri. Ma ainda mo te, mina mamo ritri waparacna taupembta oreri.
Ainda moca Parisiara manmo mac digica, “Una lamnɨaca titoca moca ma laŋ ndaruri?” Ri, ma minmo gaindopatna, “Ma aukna lamnɨacmo pitrik kurica tɨkca aku ruca aku reikmo mataua mawatreke.”
Ri, ma mina kambmo gainda rutirinan, “Ma tɨp ŋgoreacna makukca morena ramoot, co wanaiŋ, anna aku mba garacri. Na reac kabe niŋgikca aku lamŋirenan. Na ŋgaua aku lamnɨac ŋgoreac ndeacrina, na mandeaca aku watrena.”
Karica ma mina kammo gainda rutica aindopatna, “Aku nenmo mbopatke, ne mba waracri. Na kaina moca ne memetmbaca waracna morenan? Moca ne toco mana iŋa raŋgairena ramtaɨr taruna more ki?”