Tii bä, Dijab, hëëj babuuj wedii do paah, radawäts tu tame karaj'aa hadoo doo gó, saw'aak do hahõng doo gó, tabanas'aa, ta ky n'aa rod noo kanesa do radewäts bëënh do paa me. Ta tii bä rahob had'yyt hẽ. Dooh da tahëëj bä rahoop doo.
Ỹỹ kä, ỹ her'oot hahỹ bë hã: Jé ta da hadoo do wë kawajããn do sii hẽ ky n'aa kety däk da. Jé ta da hadoo do ky n'aa rejãã péh, taw'ããts hẽ ër wahë n'aa hedoo do raky n'aa etyy tii. Jé “h'yy gatamaa its õm!”, hanäng pé ta da hadoo do hã, p'eets hẽ tabanesaa hẽnh, tëëg hõõ gó da tabahoop —näng mäh.
Ti m' tak'ëp mä sa kyyh: —H'ëëd makarẽn ãã wë, P'op Hagä Do T'aah? P'op Hagä Do ky däng do ji tarejãã do pooj jé makarẽn ãã marejãã? —näk mä mera do sa kyyh.