Pagdatong niya, papamayohan niya an saiyang banwaan sa kosog na naghahale sa Kagurangnan asin sa kamurawayan kan ngaran nin Kagurangnan na saiyang Dios. Mamumuhay sa katoninongan an saiyang banwaan huli ta an mga tawo sa bilog na daga magmimidbid kan saiyang kadakulaan,
Inalok ako kan mga tawong nagbabakal saka nagpapabakal nin karnero, kaya nagin pastor ako kan mga karnero na bubunoon. Nagkua ako nin duwang sugkod; an saro inapod kong “Biyaya” asin an ikaduwa inapod kong, “Pagkasararo.” Dangan inataman ko an mga karnero.
An kapantayan na ini na minabanga kan bukid iyo an saindong aagihan sa pagdulag. Madulag kamo arog kan mga ginikanan nindo kan maglinog sa panahon ni Hadeng Uzzias nin Juda. Dangan madatong an Kagurangnan na sakong Dios, kaiba an gabos niyang mga anghel.
“O Jerusalem, Jerusalem! Ginagadan mo an mga propeta asin ginagapo mo an mga sinugo nin Dios saimo! Pirang beses nang boot kong tiriponon an saimong mga aki, arog kan paglukob kan gunakan sa saiyang mga siwo, alagad habo ka!
Sinabihan siya ni Jesus, “Dai mo ako pagkapotan ta dai pa ako nakakasakat duman sa sakong Ama. Alagad dumuman ka sa mga tugang ko saka sabihan mo sinda na masakat na ako duman sa sakong Ama asin saindong Ama, sa sakong Dios asin saindong Dios.”
Huli ta sinasabihan ko kamo, na si Cristo nagin sarong sorogoon kan mga Judio tanganing ipahiling na maimbod an Dios sa pag-otob kan panugang itinao niya sa mga ginikanan ninda,
Magpasalamat kita sa Dios na Ama ni Jesu-Cristo na satong Kagurangnan! Huli ta benendisyonan niya kita diyan ki Cristo, kan gabos na bendisyon na espiritwal sa kalangitan.