Sabihan nindo an gabos na nasyon, “Hade an Kagurangnan! An kinaban, masarig na pinamugtak asin dai nanggad mahihiro; matanos niyang huhukoman an mga banwaan.”
An lambang saro sa sainda makakaagid sa sarong lugar na pailihan sa doros asin sa sarong lugar na matatagoan kun igwa nin bagyo. Makakaarog sinda sa mga salog na nagbubulos sa desyerto, siring sa lindong nin sarong dakulang gapo sa lugar na mayo nin anoman na masisirongan.
Huli kan sakuyang makangangalas na kabanalan, arog ako sa sarong gapo na nasisingkogan nin mga tawo; arog ako sa sarong siod na madakop sa mga tawo kan kahadean nin Juda saka Israel asin sa mga taga Jerusalem.
“O Jerusalem, Jerusalem! Ginagadan mo an mga propeta asin ginagapo mo an mga sinugo nin Dios saimo! Pirang beses nang boot kong tiriponon an saimong mga aki arog kan paglukob nin sarong gunakan sa saiyang mga siwo, alagad habo ka!
An daing tapos na Dios an saindong erokan; an saiyang mga kamot an saindong kakosogan. Inalaw niya an kaiwal sa saindong pagdangadang, asin nagtaram siya na sa saindong kamot sinda magagadan.
Kaya an sumpa saka an panuga iyo an duwang bagay na dai maliliwat, asin dapit kaini an Dios dai nanggad magpuputik. Kaya kita na nakakua saiya nin pailihan, minakosog an boot na magsarig sa paglaom na itinao niya sato.