Matanos ka, O Kagurangnan na Dios nin Israel, huli ta may natada samong buhay. Ikinukumpisal nyamo saimo an samong mga kasalan; bako kaming maninigo na magdolok sa saimong atubang.”
Dangan si Moises asin an mga Israelita nagkanta kaining awit sa Kagurangnan: “An Kagurangnan sakong aawitan huli ta dakulang panggana saiyang nakamtan; mga kabayo asin mga lunad man itinapok niya sa kadagatan.
Siisay an mabubuhay kun siya naaanggot? Siisay an makakatagal sa labi-labi niyang kaanggotan? Saiyang inuula an nagkakalayo niyang kaanggotan; naroronot an mga gapo sa saiyang atubang.
Dai kamo matakot sa mga tawong makakagadan kan hawak alagad dai makakagadan kan kalag; kundi matakot kamo sa Dios na makakagadan kan hawak asin kalag sa impyerno.
Nagtaram siya sa makosog na tingog, “Matakot kamo sa Dios asin omawon nindo siya, huli ta nag-abot na an panahon nin saiyang paghukom sa katawohan. Sambahon nindo an Kaglalang kan langit, daga, dagat saka kan mga burabod!”
Siisay an dai matatakot saimo, Kagurangnan? Siisay an dai maomaw kan saimong ngaran? Huli ta ika sana an banal. Gabos na nasyon madolok saka masamba saimo, huli ta an mga matanos mong gibo nahihiling kan gabos.”