Tibaad nadangog nin Kagurangnan na saimong Dios an gabos na tataramon kan opisyal na sinugo kan emperador nin Asiria tanganing pag-olog-ologon an Dios na buhay; padusahan niya logod an nagtaram. Kaya ipamibi mo kaming kadikit na natatada.”
Nagtaram sinda manongod sa Dios nin Jerusalem siring kan pagtaram ninda manongod sa mga dios-dios kan mga banwaan nin daga, mga dios-dios na gibo kan mga kamot nin tawo.
Giromdoma, Kagurangnan, an ginibo kan mga Edomita kan aldaw na mabihag an Jerusalem, kan sinda magtaram, “Rumpagon, rumpagon, sagkod sa mga pundasyon!”
Arog kaini an pagbalos nindo sa Kagurangnan, kamo na sarong lolong asin mayong isip na banwaan? Siya an saindong ama, saindong Kaglalang, an nagpatindog saindo bilang sarong banwaan.
An dakulang syudad nabanga sa tolong kabtang; narumpag an mga syudad sa gabos na nasyon. Nagiromdoman nin Dios an bantog na Babilonia; pinainom niya ini nin arak sa kopa niya—an arak kan saiyang makuring kaanggotan.