Aram kong dai mo gagadanon an matanos kaiba kan maraot. Dai mo gigibohon iyan! Kun gibohon mo iyan, madadamay an mga matanos sa pagpadusa kan mga maraot. Imposibleng gibohon mo iyan! Matanos an Hukom kan bilog na kinaban!”
Husgaran logod kita kan Dios ni Abraham, ni Nahor, asin nin saindang mga magurang.” Kaya nanumpa si Jacob sa ngaran kan Dios na sinamba ni Isaac na saiyang ama.
Ika an samuyang Dios! Padusahan mo sinda, huli ta mayo kami nin kosog na atubangon an dakulang hukbo na ini na nagsasalakay samo. Dai mi aram kun ano an samong gigibohon, alagad minalaom kami na tatabangan mo kami.”
An Kagurangnan yaon sa saiyang banal na templo; yaon sa langit an saiyang trono. Minamasdan niya an mga tawo saen man na lugar asin aram niya an saindang ginigibo.
sa atubang nin Kagurangnan, huli ta siya minadatong, huli ta siya minadatong tanganing hukoman an daga. Huhukoman niya an kinaban sa katanosan, asin an mga banwaan, sa saiyang katotoohan.
Huli ta nagtalaan an Dios nin sarong aldaw na huhukoman niya an kinaban sa katanosan, sa paagi nin sarong tawo na pinili niya. Ini pinatotoohan niya sa gabos kan buhayon niya liwat an tawong iyan!”
An ipinag-oorgulyo mi iyo ini: nagpapatotoo an samong konsyensya na namuhay kaming banal saka mayo nin pagsagin-sagin digdi sa kinaban, asin orog na sa pakiiba saindo, bakong huli sa kinabanon na kadonongan kundi huli sa biyaya nin Dios.