“Ako an halangkaw asin banal na Dios, na nabubuhay sagkod lamang. Nag-eerok ako sa sarong halangkaw saka banal na lugar, alagad nag-eerok man ako sa kaibahan kan mga tawong mapakumbaba saka nagsosolsol, tanganing ibalik sa sainda an saindang pagsarig asin paglaom.
Mag-ogma ka, O kalangitan, huli kan saiyang pagkarumpag! Mag-ogma kamo, mga banal, mga apostol asin mga propeta, huli ta hinukoman na siya nin Dios dahel kan ginibo niya saindo!
Tama asin matanos an saiyang mga paghukom! Pinadusahan niya an pinakamaraot na babae na iyo an nagparaot kan kinaban huli kan saiyang karigsokan. Pinadusahan siya nin Dios dahel ta ginadan niya an mga sorogoon nin Dios.”