Kaya binayaan si David kan mga Israelita asin nag-iba ki Sheba, alagad padagos na nagin maimbod ki David an mga taga Juda; nagsunod sinda saiya poon sa Jordan sagkod sa Jerusalem.
Gabos kita siring sa karnero na nagkawarara, an lambang saro sato naglakaw sa sadiring dalan. Alagad sa saiya pinahugpa nin Kagurangnan an padusa, an padusa na dapat kita kuta an mag-ako.
Gabos kami nagkasala; maati maski an pinakamarahay ming gibo. Huli kan samong mga kasalan nakakaagid kami sa mga dahon na naaalang asin ipinapalid kan doros.
Namomotan kong mga tugang, an gabos na panugang ini para sato. Kaya linigan ta an satong sadiri sa mga bagay na nakakaati sa satong hawak asin kalag. Mamuhay kitang tunay na banal, na may pagkatakot sa Dios.
Namomotan kong Gayo, dai mo pag-arogon an maraot, kundi arogon mo an marahay. An siisay man na naggigibo nin marahay sadiri nin Dios; an siisay man na naggigibo nin maraot dai nakahiling sa Dios.
Pabayae sanang magpadagos sa gibong maraot an mga tawong maraot; sa gibong maati an mga maati; an marahay, magpadagos sa gibong marahay; asin an banal, sa gibong banal.”