O Dios ko, aram kong binabalo mo an puso asin nawiwilihan mo an matanos. Sa malinig na puso, boluntad na idinodolot ko ini gabos, asin nahiling ko an saimong banwaan na maogma saka bulahos na nagdodolot saimo.
Masarabi an sakong mga tolang, “Siisay an makakaarog saimo, Kagurangnan? Iliniligtas mo an mga maluya, sa mga mas makosog sainda; an mga dukha, sa nang-aapi sainda.”
Magayagaya sindang makakaabot sa Jerusalem, na nag-aawit asin nagkukurahaw sa kaogmahan. Sagkod pa man magigin maogma sinda, sagkod pa man magigin talingkas sinda sa kamondoan asin sa kasakitan.
An kaimbodan iyo an hinahanap nin Kagurangnan. Hinampak niya kamo, alagad dai nindo namatean an kulog kaiyan; rinonot niya kamo, alagad dai nanggad kamo nakanood. Nagin matagas an saindong mga payo, asin habo nanggad nindong talikodan an saindong mga kasalan.
“Nasa sako an Espiritu nin Kagurangnan, huli ta linahidan niya ako sa paghulit kan Marahay na Bareta sa mga dukha. Sinugo niya ako sa pagpahayag kan katalingkasan sa mga bihag, sa pagtao nin pakahiling sa mga buta, sa pagpatalingkas sa mga inaapi,