Magkurahaw asin mag-awit kamo sa kaogmahan mga nag-eerok sa Sion, huli ta dakula an banal na Dios nin Israel, asin nag-eerok siya sa kaibahan kan saiyang banwaan.”
Huli ta madatong an Kagurangnan hale sa langitnon niyang erokan tanganing padusahan an mga tawo kan saindang mga kasalan. An mga panggagadan na ginibo sa hilom mahahayag, asin dai na tatagoon kan daga an mga bangkay kan mga nagkagaradan.
Pinag-oolog-olog ka kan mga nag-aaragi; pinagtutuyatuya asin pinagngingisihan ninda an rumpag nang Jerusalem: “Iyo ini an magayon na syudad kaidto? Iyo ini an kaogmahan kan kinaban?”
“Papabayaan ko an sakong banwaan sagkod na magtios sinda kan maninigo para sa saindang kasalan asin hanapon ninda ako. Tibaad sa saindang pagtios, hingowahon nindang hanapon ako.”
Naghilig hale sa Bukid nin Sinai an Kagurangnan; siring sa aldaw, nagsirang siya sa Edom asin nagliwanag hale sa Bukid nin Paran, kaiba an sampolong ribong mga anghel, na may naglalaad na kalayo sa too niyang kamot.
May kapot siyang pitong bitoon sa too niyang kamot, dangan sa saiyang ngoso may nagluwas na sarong espadang doble an tarom. An saiyang lalawogon nagkikintab arog kan liwanag nin aldaw kun odto.