Mga babae nin Jerusalem, maitom ako alagad magayon, maitom siring sa mga tolda sa desyerto nin Kedar, alagad magayon arog sa mga kurtina sa palasyo ni Solomon.
Pag-ogma, pag-ogma, banwaan nin Sion! Pagkurahaw sa kaogmahan, kamong mga taga Jerusalem! Hilinga, an saindong hade maabot na sa saindo! Maabot siyang mapandaog saka mapanggana, alagad mapakumbaba asin naglulunad sa sarong asno— sa sarong torilyo, na ogbon nin sarong asno.
Inoomaw ako kan katawohan magpoon sa sarong poro kan kinaban sagkod sa ibong na poro kaiyan. Nagtututong sinda nin insenso sa sako saen man na lugar asin nagdodolot sinda nin maninigong mga sakripisyo. Gabos sinda nag-oomaw sako!
Nag-atubang sainda si Jesus asin nagsabi, “Mga babaeng taga Jerusalem, dai nindo ako pagtangisan kundi pagtangisan nindo an sadiri nindo saka an saindong mga aki.
Siisay an dai matatakot saimo, Kagurangnan? Siisay an dai maomaw kan saimong ngaran? Huli ta ika sana an banal. Gabos na nasyon madolok saka masamba saimo, huli ta an mga matanos mong gibo nahihiling kan gabos.”
Mag-ogma ka, O kalangitan, huli kan saiyang pagkarumpag! Mag-ogma kamo, mga banal, mga apostol asin mga propeta, huli ta hinukoman na siya nin Dios dahel kan ginibo niya saindo!
Magkagaradan logod, sa siring na paagi an gabos mong kaiwal, O Kagurangnan, alagad magliwanag logod an saimong mga katood siring sa minasirang na aldaw! Dangan nagkaigwa nin katoninongan sa daga sa laog nin kwarentang taon.