“Kun kaidto pinabayaan ka asin kinaongisan patin dai inaagihan nin tawo, alagad ngunyan gigibohon takang dakula asin magayon, sarong lugar nin kaogmahan sagkod pa man.
Nagsasabi an Kagurangnan, “Israel, binoot kong akoon ka bilang sakong aking lalaki asin tawan ka nin sarong matubang na daga, an daga na pinakamagayon sa bilog na kinaban. Binoot kong apodon mo akong ama, asin dai ka na nanggad matalikod sako.
Kan aldaw na idto nanuga ako na iluluwas ko sinda sa Egipto asin dadarahon sa dagang pinili ko para sainda, sarong mayaman na daga, an pinakamarahay sa gabos na daga.
Itinao na nin Kagurangnan, an Dios nin mga hukbo, an patanid na ini: “Ikinakaongis ko an kapalangkawan kan banwaan nin Israel; ikinakauyam ko an magagayon nindang mga harong. An saindang pangenot na syudad saka an gabos na yaon diyan itatao ko sa kaiwal.”
An Kagurangnan nagtataram sa saiyang banwaan, “Danay takang namotan.” Alagad minasimbag sinda, “Paano mo ipinahiling an saimong pagkamoot samo?” Minasimbag an Kagurangnan, “Magtugang si Esau asin si Jacob, alagad orog kong namotan si Jacob dangan an saiyang kapagarakian.
Dangan masabi an Hade sa mga tawo na nasa too niya, ‘Madya kamo, mga paladan kan sakong Ama! Lumaog kamo sa Kahadean na inandam para saindo poon na lalangon an kinaban.
Hinahagad ko na maliwanagan an isip nindo tanganing manodan nindo kun ano an paglaom na inapodan niya saindo, kun ano an nagsusupay na biyaya na ipinanuga niya sa saiyang mga banal,
Namomotan nin Kagurangnan an saiyang banwaan; an mga sadiri niya, saiyang inaataman. Kaya nagduduko kita sa saiyang pamitisan, asin nagkukuyog kan saiyang mga kabotan.