Para sa sakong mga kaiwal ako sarong ngingisihan; sa sakong mga kataed, ako sarong bagay na katatakotan. Mga kamidbid ko natatakot sako, mga nasabat ko sa dalan nagdudulag sako.
Dinakop siya asin sinentensyahan dangan dinara tanganing gadanon, asin mayong nagmakulog kun ano an mangyayari saiya. Ginadan siya para sa kasalan kan satong banwaan.
Maabot an panahon—asin uya na ngunyan—na magkakasiriblag kamo, mapuruli kamo sa saindong mga harong, dangan babayaan nindo akong nagsosolo. Alagad dai ako nagsosolo, huli ta kaiba ko an Ama.