Nagdara man si Abel kan enot na ogbon kan saiyang mga karnero, binuno ini, dangan idinolot an mga pinakamarahay na kabtang. Nawilihan nin Kagurangnan si Abel asin an saiyang dolot
Nagpatindog duman si David nin sarong altar para sa Kagurangnan, asin nagdolot siya nin mga tinutong na atang saka mga dolot para sa katoninongan. Namibi siya asin sinimbag siya nin Kagurangnan sa paagi nin kalayong hale sa langit na tuminutong kan mga dolot sa altar.
Pakapamibi ni Solomon, may kalayo na naghilig hale sa langit dangan tinutong an mga idinolot na atang, asin an Templo napano kan kamurawayan nin Kagurangnan.
An gabos na karnero nin Kedar saka Nebaiot dadarahon saimo bilang mga sakripisyo asin idodolot sa altar tanganing maogma an Kagurangnan. Orog na papamurawayon nin Kagurangnan an saiyang Templo sagkod lamang.
Biglang ipinadara nin Kagurangnan an kalayo asin inubos kaini an tinutong na atang saka an mga taba na nasa altar. Kan mahiling ini kan mga tawo, nagkururahaw sinda gabos asin nagdarapa sa daga.
Hiniling niya an anghel sa dakulang takot dangan nagsimbag, “Ano po Kagurangnan?” Sinabihan siya kan anghel, “Ikinaogma nin Dios an saimong mga pamibi saka an mga paglimos mo.
Maglakaw kamo sa pagkamoot, siring na si Cristo namoot sato. Idinusay niya an saiyang buhay para sato, bilang mahamot na dolot asin sakripisyo sa Dios.
Magdolok kamo bilang mga buhay na gapo tanganing magamit sa pagtugdok kan espiritwal na templo; maglilingkod kamo bilang mga banal na padi, na magdodolot nin mga atang na espiritwal, na ikakaogma nin Dios huli ki Jesu-Cristo.