Binabantayan nin marahay nin Kagurangnan an bilog na daga tanganing pakosogon an mga tawong an puso maimbod saiya. Kalolongan an ginibo mo, kaya poon ngunyan magkakaigwa ka nin mga gera.”
Ngunyan aram kong tatabangan nin Kagurangnan an saiyang linahidan; sisimbagon niya siya hale sa saiyang banal na langit; tatawan nin dakul na kapangganahan huli kan saiyang toong kamot.
Bakong huli sa saindang espada napasainda an daga; bakong huli sa saindang kosog nakamtan an panggana; kundi huli sa too mong kamot asin takyag patin sa liwanag kan lalawogon mo; huli ta sinda nawilihan mo.
Initaas siya sa too nin Dios; inako niya sa Ama an Espiritu Santo na ipinanuga saiya. Hale saiya ini gabos na nahihiling saka nadadangog nindo ngunyan.
Inaawit ninda an awit ni Moises na sorogoon nin Dios, asin an awit kan Kordero: “Dakula asin makangangalas an saimong mga gibo, O Kagurangnan, Dios na Makakamhan! Matanos asin totoo an saimong mga dalan, O Hade nin mga nasyon!