5 Danay akong naglakaw sa saimong mga dalan, an sakong mga bitis dai lamang nasala.
Maimbod kong sinunod an saiyang mga dalan; dai ako naglagalag sa ibang agihan.
Siring sa saimong panuga, likayan ako sa pagkapadungkal; hare ako pagpadaogan sa karatan.
Dai ka niya papabayaan na mahulog; an parabantay mo dai makatorog.
Ililikay ka nin Kagurangnan sa gabos na pag-alaman; aatamanon niya an saimong buhay.
Tinawan mo ako nin mahiwas na lugar na lalakawan, asin an sakong mga bitis dai nadalinas.
Linamag asin inabot ko an sakong mga kaiwal; dai ako nag-ontok sagkod na sinda nagkagaradan.
Ako namimibi, “Hare pagtugot na mag-ogma an sakong mga kaiwal, asin maghambog sa sakong pagkapadungkal!”
Dai man nagtalikod saimo an samong puso; dai man kami naglihis sa saimong dalan.
Kan magsaboot ako, “Nahuhulog ako,” an saimong danay na pagkamoot, Kagurangnan, an nagpugol sako.
Kagurangnan, naaraman ko na an tawo bakong kagurangnan kan sadiri niyang aabotan; bakong kapot nin tawo an sadiri niyang buhay.
“Binabantayan niya an mga maimbod saiya, alagad an mga maraot nawawara sa kadikloman; huli ta bakong sa sadiring kosog nanggagana an sarong linalang.