Kun aldaw ipinapahiling nin Kagurangnan an danay niyang pagkamoot; dangan kun banggi yaon sako an saiyang awit, sarong pamibi sa Dios nin sakuyang buhay.
Sa aldaw nin sakong kasakitan hinahanap ko an Kagurangnan; magdamlag na iniitaas ko an sakong mga kamot sa pagpamibi, alagad daing nakukuang karangahan an sakong kalag.
An banal na Dios nin Israel, an Kagurangnan na nagliligtas saimo, nagsasabi: “Ako an Kagurangnan na saimong Dios, an boot na magtukdo saimo para sa saimong karahayan asin an mangengenot saimo sa dalan na saimong lalakawan.
Tinukdoan ako nin Kagurangnan Dios kan sakong sasabihon, tanganing mapakosog ko an napapagal. Aga-aga, pinupukaw niya ako tanganing magdangog kan itutukdo niya.
Itinatanom mo sinda, dangan minagamot sinda, nagtatalubo saka nagbubunga. Magagayon an sinasabi ninda manongod saimo, alagad mayo sinda nin pagmakulog saimo.
Ako, an Kagurangnan, an nagsisiyasat sa isip saka nagbabalo kan puso nin tawo. Tinatratar ko an lambang saro sosog sa saiyang pamumuhay, asin mga ginigibo.”
Gagadanon ko man an saiyang mga aki tanganing maaraman kan gabos na simbahan na ako iyo an nagsisiyasat sa isip saka puso nin tawo, dangan itatao ko sa lambang saro an maninigo sa saiyang mga gibo.