Kan oras na tanganing idolot an panghapon na sakripisyo, nagdolok si Elias sa altar saka namibi, “Kagurangnan, Dios ni Abraham, ni Isaac, asin ni Jacob, patotoohan mo ngunyan na ika an Dios nin Israel, na ako an saimong sorogoon, asin na ginibo ko ini huli sa saimong pagboot.
Dangan pinalibotan ako kan mga tawo, na nagkatarakot sa sinabi kan Dios nin Israel manongod sa mga kasalan kan mga nagbalik hale sa pagkatapokan; nagmomondo na nagtukaw ako duman sagkod na uminabot an oras para sa pagdolot kan pangbangging sakripisyo.
Mantang namimibi ako, si Gabriel, an lalaking nahiling ko sa bisyon, naglayog pasiring sa namumugtakan ko. Panahon kaidto kan pagdolot kan pangbangging atang.
Inoomaw ako kan katawohan magpoon sa sarong poro kan kinaban sagkod sa ibong na poro kaiyan. Nagtututong sinda nin insenso sa sako saen man na lugar asin nagdodolot sinda nin maninigong mga sakripisyo. Gabos sinda nag-oomaw sako!
Kaya mawot ko na sa lambang pagtiripon saen man na lugar, an mga lalaki dapat na mamibi, mag-itaas nin kamot, mayong raot sa boot o kaanggotan sa kapwa.
Kan makua na iyan kan Kordero, an apat na buhay na linalang asin an beynte y kwatrong kamagurangan nagluhod sa atubang niya. An lambang saro may kapot na arpa saka bulawan na mangko na pano nin insenso; an insensong idto iyo an mga pamibi kan mga banal.