An lolong nagsasabi sa saiyang puso, “Mayo man nin Dios!” Sinda gabos marompot asin naggigibo nin mga maraot, mayong natada maski saro na naggigibo nin matanos.
Kan bangging idto, nagimata an hade, an saiyang mga opisyal, sagkod an gabos na Egipcio. Nagkaigwa nin makosog na pagtangis sa bilog na Egipto, huli ta mayo nin harong na dai nin gadan.
Ginibo nin Kagurangnan an hinagad ni Moises: hinale niya an mga langaw sa hade, sa saiyang mga opisyal sagkod sa saiyang mga nasasakopan; mayong natada maski sarong langaw.
Gabos kita siring sa karnero na nagkawarara, an lambang saro sato naglakaw sa sadiring dalan. Alagad sa saiya pinahugpa nin Kagurangnan an padusa, an padusa na dapat kita kuta an mag-ako.
Gabos kami nagkasala; maati maski an pinakamarahay ming gibo. Huli kan samong mga kasalan nakakaagid kami sa mga dahon na naaalang asin ipinapalid kan doros.
huli ta an sakong banwaan naggibo nin duwang kasalan: tinalikodan ninda ako, an burabod nin buhay na tubig, asin naggibo sinda nin mga tangke, may labot na mga tangke na dai nabubugtakan nin tubig.
Namomotan kong mga tugang, an gabos na panugang ini para sato. Kaya linigan ta an satong sadiri sa mga bagay na nakakaati sa satong hawak asin kalag. Mamuhay kitang tunay na banal, na may pagkatakot sa Dios.
Kita gabos arog man sainda kaidto; sinunod ta an mga bisyo kan satong laman, an mga kamawotan kan satong hawak saka isip. Huli kaini, maninigo sato kaidto an makuring padusa nin Dios arog kan iba.