1 Kagurangnan, pinabayaan ko an sakong kapalangkawan asin tinalikodan ko na an kapaabaw-abawan. Dai na ako nakikiaram sa darakulang mga bagay asin sa mga makangangalas para sako.
Naghahapot ka kun tano ta nangahas akong maghapot manongod sa saimong kadonongan, ako, na sarong tawong mayo nin naaaraman. Nagtaram ako dapit sa mga bagay na dai ko nasasabotan, dapit sa mga ngangalasan na dakula nin marahay para sa sakong pakaaram.
Alagad, Kagurangnan, dai ko hinagad saimo na padarahan mo sinda nin kasakitan. Dai ako nagmamawot nin panahon nin kahorasaan para sainda. Kagurangnan, naaaraman mo ini; naaaraman mo an sinabi ko.
Naghahanap ka nin darakulang bagay para sa saimong sadiri? Dai mo paggibohon iyan. Mapadara ako nin kasakitan sa gabos na tawo, alagad ililigtas ko an saimong buhay, bilang regalo nin ralaban, saen ka man magduman. Ako, an Kagurangnan, an nagtaram.”
O an kararoman kan mga kayamanan nin kadonongan asin kaaraman nin Dios! Dai matugkad an saiyang mga kaisipan asin dai masabotan an saiyang mga palakaw!
Iyo ini an mapugol saiya sa pag-isip na mas marahay siya ki sa kapwa niya Israelita, asin sa paglapas kan mga pagboot nin Kagurangnan sa ano man na paagi. Dangan maghahade siya sa halawig na panahon asin an saiyang kapagarakian maghahade sa Israel sa dakul na henerasyon.
Kinua ni Samuel an lana nin oliba asin linahidan si David sa atubangan kan saiyang mga tugang na lalaki. Nag-abot tolos ki David an espiritu nin Kagurangnan asin nagdanay saiya magpoon kan aldaw na idto. Dangan nagbalik si Samuel sa Rama.
Nagsabi an saro kan saiyang mga katabang, “Nahiling kong marahay magtugtog an sarong aking lalaki ni Jesse na taga Betlehem. Saro man siyang maisog asin gwapong lalaki, sarong marahay na soldados, asin marahay magtaram. Yaon saiya an Kagurangnan.”
Kaya isinabi ninda ini ki David. Nagsimbag si David, “Sarong dakulang onra an magin manugang kan hade, dakulang marahay para sa sarong arog sakong dukha asin mayong halaga.”