Hale sa poro kan kinaban madadangog nyato an mga awit nin pag-omaw sa Israel, an matanos na nasyon. Alagad mayo ako nin paglaom! Nagrarani sako an kagadanan! Padagos sa pagpasaluib an mga parapasaluib, asin nag-oorog an saindang pagpapasaluib.
Pag-awit, kalangitan! Pagkurahaw sa kaogmahan, kinaban! Mag-arawit logod an kabukidan! Huli ta rarangahon nin Kagurangnan an saiyang banwaan; maheherakan niya an nagtitios niyang banwaan.
Magpoon sa sirangan sagkod sa solnopan, an saiyang dakulang kapangyarihan, katatakotan kan gabos. Maabot siya siring sa sarong masulog na salog, arog sa sarong makosog na doros.
Inoomaw ako kan katawohan magpoon sa sarong poro kan kinaban sagkod sa ibong na poro kaiyan. Nagtututong sinda nin insenso sa sako saen man na lugar asin nagdodolot sinda nin maninigong mga sakripisyo. Gabos sinda nag-oomaw sako!
Dangan pinatanog kan ikapitong anghel an saiyang trompeta, asin may mga makosog na tingog sa langit na nagsabi, “An kahadean kan kinaban nagin kahadean kan satong Kagurangnan asin kan saiyang Cristo; maghahade siya sagkod pa man!”