4 An Kagurangnan yaon sa saiyang banal na templo; yaon sa langit an saiyang trono. Minamasdan niya an mga tawo saen man na lugar asin aram niya an saindang ginigibo.
Magpoon kan iluwas ko sa Egipto an Israel sagkod ngunyan, dai lamang ako nag-erok sa sarong harong; danay na nag-erok ako sa mga tolda, hale sa sarong lugar pasiring sa iba.
Binabantayan nin marahay nin Kagurangnan an bilog na daga tanganing pakosogon an mga tawong an puso maimbod saiya. Kalolongan an ginibo mo, kaya poon ngunyan magkakaigwa ka nin mga gera.”
Sa sakong kasakitan nag-apod ako sa Kagurangnan; nag-apod ako sa sakong Dios tanganing tabangan. Nadangog niya an sakong tingog sa saiyang templo; nakaabot sa saiyang pandangog an sakong inagrangay.
Nagsasabi an Kagurangnan, “An langit iyo an sakong trono asin an kinaban iyo an sakong tungtongan. Anong harong an pwede nindong itugdok para sako; saen na lugar ako magpapahingalo?
Ako, an Kagurangnan, an nagsisiyasat sa isip saka nagbabalo kan puso nin tawo. Tinatratar ko an lambang saro sosog sa saiyang pamumuhay, asin mga ginigibo.”
Mayo nin siisay man na makakatago sa arin man na lugar na dai ko mahihiling. Dai nindo naaaraman na yaon ako maski saen na lugar sa langit saka sa daga?
Dangoga nindo ini, kamo gabos na nasyon; hinanyoga nindo ini, kamo gabos na nag-eerok sa daga! Masaksi laban saindo an Kagurangnan Dios. Paghinanyog! Nagtataram siya hale sa langitnon niyang templo.
Sasalungaton niya an pinagsasabing dios-dios o an mga bagay na pinagsasamba, asin ilalangkaw niya an saiyang sadiri. Lalaogon niya an Templo nin Dios, matukaw duman dangan ipapahayag niya na siya an Dios.