Ligtasan ako sa maringis na mga kaiwal; ligtasan ako sa kamot kan mga dayuhan, na an mga ngoso dai nagtataram nin katotoohan, na an saindang toong kamot nanunumpa sa kaputikan.
Dinadalaw ninda ako, alagad kaputikan an itinataram; nagtitipon sinda nin maraot na bareta dapit sako, dangan minaluwas asin ibinabalangibog iyan sa gabos na lugar.
Huli ta mayo nin katotoohan sa saindang ngoso; karatan an nasa saindang puso. An saindang halonan sarong bukas na lulubngan; an saindang dila pano nin kaputikan.
An saiyang mga tataramon mahalnas pa ki sa mantika, alagad gera an nasa puso niya; an saiyang mga tataramon malumoy pa ki sa lana, alagad matarom siring sa espada.
Huli kan kasalan sa saindang mga ngoso, kan mga tataramon na gabos maraot, madakop logod sinda sa saindang kapaabaw-abawan. Huli kan saindang mga pagmaldisyon saka pagputik,
tunawon mo sinda sa saimong kaanggotan, tunawon mo sagkod na sinda mapara, tanganing masabotan kan mga tawo na an Dios naghahade sa Israel, sagkod sa mga poro nin daga.
Boot sana nindong ibaba siya hale sa halangkaw niyang kamugtakan; ikinakaogma nindo an kaputikan. Nagbebendisyon kamo sa paagi kan saindong mga ngoso, alagad nagmamaldisyon sa saindong mga puso.
Minasangat kamo nin kaso, alagad bako man tama an saindong sumbong. An kaputikan iyo an saindong sinasarigan tanganing manggana kamo sa saindong kaso. Pinapadagos nindo an saindong mga plano nganing makulogan an iba.
Danay sindang andam sa pagtaram nin kaputikan; embes na katotoohan, pandadaya an nagpapalakaw kan daga. Nagtataram an Kagurangnan, “Sunod-sunod na karatan an ginigibo kan sakong banwaan asin dai ninda ako minimidbid bilang saindang Dios.”
Sunod-sunod na kadahasan an ginigibo ninda, asin an gibo nindang pandadaya mayo nin kataposan. An Kagurangnan nagsasabi na isinisikwal siya kan saiyang banwaan.