Aram kong dai mo gagadanon an matanos kaiba kan maraot. Dai mo gigibohon iyan! Kun gibohon mo iyan, madadamay an mga matanos sa pagpadusa kan mga maraot. Imposibleng gibohon mo iyan! Matanos an Hukom kan bilog na kinaban!”
Kaya magkaigwa kamo nin takot sa Kagurangnan asin isipon nindo nin marahay an saindong ginigibo, huli ta an Kagurangnan na satuyang Dios dai nagbibiko nin hustisya, mayong kinikilingan asin dai nag-aako nin suhol.”
“Kagurangnan, kun minareklamo ako saimo, pinapatotoohan mo na matanos ka. Alagad hahapoton taka manongod sa hustisya. Tadaw ta nag-uuswag an mga maraot na tawo? Tadaw ta minayaman an mga madaya?
Dudumanon niya an mga tumatawo dangan gagadanon sinda; pakatapos, ipapaataman niya sa iba an ubasan.” Kan madangog ini kan mga tawo, nagsabi sinda, “Dai man logod iyan mangyari!”
Alagad huli sa katagasan kan saimong puso asin dai pagsolsol, pinapagabat mo an padusa saimo sa Aldaw na ipahayag an kaanggotan asin an matanos na paghukom nin Dios.
“An Kagurangnan an saindong paraligtas, sa gabos niyang gibo, matanos asin mayong kakulangan. Dios na maimbod asin mayong karatan; matanos siya asin banal.