huli ta harani an Dios, asin patotoohan niyang mayo akong kasalan. Igwa daw nin mangangahas na magsumbong tumang sakuya? Duman kami maghilingan sa korte! Darahon niya an saiyang sumbong!
Kaya tatawan ko siya nin kaomawan, kaiba kan mga dakula saka mapangyaring mga tawo. Idinusay niya an saiyang buhay asin ibinilang siya sa kaibahan kan mga tampalasan. Inako niya an kasalan kan kadaklan asin ipinamibi niya na sinda patawadon.”
Pag-abot kan panahon na iyan mayo na nin kasalan na makukua sa Israel asin mayo na nin katampalasanan sa Juda, huli ta papatawadon ko an mga tawong dai ko itinugot na magadan. Ako, an Kagurangnan, an nagtaram.”
arog kan Aki nin Tawo, na dai nagdigdi tanganing paglingkodan kundi tanganing maglingkod, asin idusay an buhay niya tanganing matubos an dakul na tawo.”
“Pag-abot kan aldaw na iyan, mayo na kamo nin hahagadon sako. Sa katotoohan sinasabihan ko kamo, an anoman na hagadon nindo sa Ama sa ngaran ko, itatao saindo.
An Dios na nakakaaram kan nasa puso nin tawo, nakakaaram kan boot sabihon kan Espiritu, huli ta an Espiritu namimibi sosog sa kabotan nin Dios para sa mga banal.
Nasasalming saiya an kamurawayan nin Dios; siya an tunay na ladawan kan saiyang pagka-Dios. Iniingatan niya an gabos sa paagi kan mapangyari niyang tataramon. Pakalinigi niya kan mga tawo kan saindang mga kasalan, nagtukaw siya duman sa langit sa too nin Dios, an Pinakamapangyari sa gabos.
Ngunyan asin sa gabos na oras, ikakaligtas niya an mga minadolok sa Dios sa paagi niya, huli ta nabubuhay siya sagkod lamang tanganing makimaherak sa Dios para sainda.
Dai naglaog si Cristo sa Santwaryo na gibo sana kan tawo asin kaagid sana kan tunay na santwaryo; naglaog siya sa langit mismo, saen nakikiatubang siya sa Dios para sato.
Huli ta si Cristo nagadan dahel sa mga kasalan sarong beses sana nanggad. Matanos siyang tawo alagad nagadan siya para sa mga makasalan, tanganing madara niya kita sa Dios. Ginadan siya sa hawak alagad binuhay siya sa espiritu.